بررسی تاثیر ساختارها بر الگوی برخاستگی - فرونشست کپه داغ غربی با استفاده از روش تداخل سنجی تفاضلی راداری

روش های محاسباتی مانند استفاده از شاخص های منطقه ای ریخت زمین ساختی، اندازه گیری های GPS، مدل سازی عددی ناحیه ای و استفاده از تداخل سنجی تفاضلی راداری در بین بیشتر محققین علوم زمین معمول و رایج است تا بتوانند برآوردی از محاسبه حرکات قایم یا شاقولی سطح زمین ارایه دهند. در استفاده از این روش ها)به جز داده های GPS) بیشتر دیدگاه های مورفومتریک و حرکات قایم بخصوص در مقیاس های منطقه ای یا محلی مدنظر بوده و به علل این حرکات چندان توجهی نشده است. در پژوهش حاضر، به بررسی تداخل سنجی تصاویر رادار Envisat مربوط به بازه زمانی 2004-2010 پرداخته شده و حرکات قایم در کپه داغ باختری محاسبه گردیده است. علاو بر این، با استفاده از روش های معمول سنجش از دور، پیمایش های صحرایی و یاری جستن از اطلاعات زیرسطحی، اقدام به شناسایی ساختارهای سطحی و زیرسطحی گردید و سپس با استفاده از محیط نرم افزاری GIS سعی در ارتباط سنجی بین حرکات قایم و ساختارها شد. نتایج نشان می دهد که در حدفاصل گسل های عرضی راستالغز بالکور و کلاله (مناطق میانی زیربخش شمال خاوری) برخاستگی دیده می شود. این در حالی است که در مناطق شمالی کل کپه داغ باختری در حدفاصل دو گسل معکوس طولی مراوه تپه و گلیجه برخاستگی مشاهده می شود. همچنین برخاستگی های غیرمعمولی نیز در منطقه در حال فرونشست دشت گرگان دیده می شوند که احتمال می رود مرتبط با رشد چین های سطحی و زیرسطحی باشند. بنابراین بخش عمده ای از الگوی حرکات قایم در کپه داغ باختری مرتبط با ساختارهایی نظیر گسل های اصلی و رشد چین ها است.