تاثیر کربوهیدرات با نمایه گلیسمی متفاوت بر غلظت گلوکز، لاکتات و عملکرد ورزشی متعاقب یک جلسه فعالیت استقامتی در زنان فعال شهر کرج

هدف از تحقیق حاضر تاثیر کربوهیدرات با نمایه گلیسمی متفاوت بر غلظت گلوکز، لاکتات و عملکرد ورزشی متعاقب یک جلسه فعالیت استقامتی در زنان فعال شهر کرج بود. آزمودنیهای تحقیق شامل 10 ورزشکار زن رشته ایروبیک (با میانگین سن 06.4±9.26سال، وزن 4.9±9.59کیلوگرم، قد 6±166 سانتی متر) بودند که بصورت تصادفی با سابقه حداقل 2 سال فعالیت مستمر گزینش شدند. روش تحقیق از نوع کاربردی و به صورت نیمه تجربی است، در این مطالعه از عدس به عنوان کربوهیدرات با نمایه گلیسمی پایین و سیب زمینی به عنوان کربوهیدرات با نمایه گلیسمی بالا استفاده شد و از دستگاه گلوکومتر و لاکتومتر برای اندازه گیری میزان قند خون و لاکتات خون آزمودنیها استفاده گردید هم چنین آزمون به صورت 75 دقیقه فعالیت با 60 %حداکثر ضربان قلب بیشینه بر روی دوچرخه کارسنج و بلافاصله تست دوچرخه 7 کیلومتر با حداکثر توان تا رسیدن به سطح واماندگی انجام شد. یافته های تحقیق با استفاده از آزمونهای آماری (کولموگروف- اسمیرنوف، آنالیز واریانس دوطرفه و آزمون تعقیبی (بونفری) در سطح معنی داری کمتر از 5 %مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که تفاوت معنی داری بین غلظت گلوکز، لاکتات و عملکرد ورزشی در گروه دارونما و مکمل (عدس) وجود نداشت هم چنین بین غلظت گلوکز و لاکتات در گروه دارونما و مکمل (سیب زمینی) تفاوت معنی داری وجود نداشت اما در زمان بدست آمده طی آزمون 7 کیلومتر در نتیجه عملکرد ورزشی در دو گروه مصرف کننده مکمل (سیب زمینی) و دارونما تفاوت معنی داری وجود داشت از سوی دیگر بین مصرف کربوهیدرات با نمایه گلیسمی بالا و پایین بر میزان غلظت گلوکز، لاکتات، درک فشار و طی دوره بازگشت به حالت اولیه تفاوت معنی داری وجود نداشت اما در عملکرد ورزشی بین دو گروه مصرف کننده کربوهیدرات با نمایه گلیسمی بالا و پایین تفاوت معنی داری وجود داشت. به طور خلاصه با توجه به تحقیق حاضر میتوان چنین نتیجه گرفت که مصرف کربوهیدرات با نمایه گلیسمی بالا بر بهبود عملکرد ورزشی و بطور مشخص تر در فعالیتهای با شدت بالا (تا حد واماندگی) موثرتر از مصرف کربوهیدرات با نمایه گلیسمی پایین میباشد.