مدل کسب و کار گردشگری الکترونیک

هدف این تحقیق طراحی مدل کسب و کار گردشگری الکترونیک در بستر شبکه های اجتماعی است. در مرحله اول، با اتکا بر چارچوب مدل کسب و کار استروالدر و پینیور و با استفاده از مطالعه ادبیات تحقیق، عناصر مدل کسب و کار مبتنی بر شبکه های اجتماعی در صنعت گردشگری استخراج شد. در مرحله دوم، برای ارزیابی و اولویت بندی عناصر شناسایی شده، پرسشنامه ای تدوین و بین 119 نفر کارشناس که با روش نمونه گیری گلوله برفی انتخاب شده بودند توزیع شد. داده های حاصل از این مرحله با استفاده از نرم افزار اسمارت پی ال اس تجزیه و تحلیل شد و عناصر بر اساس میزان اهمیتشان در مدل قرار گرفتند. در مرحله آخر، برای اعتبارسنجی مدل پیشنهادی و با استفاده از روش موردکاوی چندگانه، مدل کسب و کار هفت شرکت گردشگری که از شبکه های اجتماعی به طور موفق استفاده کرده بودند تحلیل شد. یافته ها حاکی از آن است که حضور در شبکه های اجتماعی بر عناصر مربوط به مشتریان بیشتر از عناصر مربوط به تامین کنندگان اثر می گذارد. به سخن دیگر، عناصر مربوط به ارتباط با مشتریان، ساختار هزینه، ارزش پیشنهادی، و کانال های توزیع بیشتر از عناصر مربوط به جریان های درآمدی، منابع کلیدی، فعالیت های کلیدی و مشارکت های کلید تاثیر می پذیرند.