چسب های جراحی پیشرفته

چسب های جراحی از جمله بیومتریال های جدید هستند و هنوز جای پیشرفت زیادی دارند. یک چسب بافتی خوب باید علاوه بر عملکرد عالی، خواص بالینی قابل قبولی نیز داشته باشد. چسب های پزشکی به چسب های بافت نرم، سخت، سامانه های رهایش دارو و چسب های زیستی تقسیم می شوند. خواص ویسکوالاستیک, قابلیت خیس کنندگی چسب و غلظت آن را روی پوست مشخص می کند. چسب های بافت نرم به دو گروه چسب های پوست و چسب های اندام های داخلی تقسیم می شوند. چسب های اندام های داخلی شامل سیانوآکریلات ها و فیبرین هستند. چسب های فیبرین از مرحله آخر مکانیزم انعقاد خون تقلید کرده و شامل دو جزء اصلی فیبرینوژن و ترومبین هستند. از خصوصیات بارز چسب های سیانوآکریلات می توان به عدم نیاز به کاتالیزور، سرعت پلیمریزاسیون بالا و ایجاد اتصال قوی اشاره نمود. چسب های سیانوآکریلات قابلیت عمل به عنوان سد میکروبی را نیز دارند. یک چسب سیانو آکریلات پزشکی ایده آل باید دارای زنجیره بلند، تافنس مناسب و زیست سازگاری بالا باشد. از برندهای تجاری / پزشکی این چسب ها می توان به Dermabond و Indermil اشاره نمود. این مقاله به معرفی، مکانیزم عمل و آخرین پیشرفت ها در زمینه چسب های جراحی بافت های داخلی می پردازد.