مقایسه ی میزان شویش اجزای آلی کامپوزیت رزین متداول و اورموسر در محیط های مختلف

مطالعه بر زیست‌سازگاری کامپوزیت‌ها و از جمله بررسی اجزای شسته شده از آن‌ها و تاثیر احتمالی این مواد بر بدن، حایز اهمیت فراوان هستند. هدف از این مطالعه، بررسی میزان شویش اجزای آلی کامپوزیت رزین متداول و اورموسر در محیط‌های مختلف بود.

در این مطالعه‌ی تجربی آزمایشگاهی، با استفاده از یک مولد تفلونی 32 نمونه از دو نوع کامپوزیت (کامپوزیت میکروهیبرید All purpose متاکریلات بیس و اورموسر (ادمیرافیوژن)) با قطر 6 میلی‌متر و ارتفاع 2 میلی‌متر آماده‌سازی شد. نمونه‌ها در آب مقطر و متانول غوطه‌ور شدند. پس از 24 ساعت و 7 روز میزان آزاد شدن تری‌اتیلن گلیکول دی‌متاکریلات (TEGDMA)، اورتان دی‌متاکریلات (UDMA) و کامفورکینون (CQ) توسط دستگاه کروماتوگرافی گازی بررسی شد. نتایج با استفاده از آزمون‌های آماری توکی، ANOVA در نرم‌افزار SPSS نسخه‌ی 23 مورد ارزیابی قرار گرفت (0/05 > α).

میزان شویش TEGDMA، UDMA، CQ به طور معنی‌داری کمتر از کامپوزیت میکروهیبرید است (0/009 > p value) و این اختلاف معنی‌دار با گذشت زمان یک هفته برای هر دو ماده وجود داشت (0/001 > p value).

کامپوزیت اورموسر کمترین میزان شویش اجزای TEGDMA، UDMA و CQ را نسبت به کامپوزیت میکروهیبرید داشت و میزان شویش کامپوزیت اورموسر در آب کمتر از متانول بود و میزان شویش CQ در کامپوزیت اورموسر در متانول بیشتر از سایر اجزا بود.