تحلیل تغییرات انواع روابط دولت و جامعه در شکل گیری مسائل اجتماعی و وقوع وضعیت آنومیک

این مقاله به شیوه تحلیلی، انواع روابط دولت و جامعه را در شکل گیری مسایل اجتماعی مورد بررسی قرار می دهد. هدف اصلی مقاله روی تحلیل نقش دولت و جامعه، و ظرفیت های دولت در قبال جامعه و ظرفیت های جامعه در همکاری و هم افزایی با دولت در مواجه با مسایل اجتماعی تمرکز دارد. فرض مقاله این است چنان چه روابط دولت-جامعه در همکاری با یکدیگر دچار بی ثباتی، از هم گسیختگی و شکنندگی شود، بافت اجتماعی (جامعه) و قاعده مندی مدیریت سیاسی (دولت) با ضعف عملکردی مواجه خواهد بود و این یکی از نشانه های پیکره بندی اجتماع آنومیک است که در آن جامعه و دولت دچار زوال می شود. در این فرآیند، انواع روابط دولت-جامعه در انتظام بخشی و روند تحول جامعه تاثیر می گذارند و هرگونه شکنندگی در این رابطه، وضعیت آنومیک را دامن زده و سرانجام باعث شکل گیری انواع مسایل اجتماعی می شوند. بنابراین، انواع روابط دولت-جامعه (جامعه منفعل-دولت فعال، جامعه منفعل -دولت منفعل - جامعه فعال- دولت منفعل، و جامعه فعال -دولت فعال) در استفاده از ظرفیت های خود می توانند وضعیت آنومیک را دامن بزنند که یکی از پیآمدهای از هم گسیختگی روابط بین دولت و جامعه، بروز شکنندگی و بحران های اجتماعی در جامعه است که ظهور انواع مسایل اجتماعی یکی از این موضوعات در جامعه محسوب می شود.