بررسی عوامل روانشناختی زمینه ساز در ورود بیماران مبتلا به ام اس به مرحله پیشرونده ثانویه: یک مطالعه کیفی

مقدمه:

 یکی از شایع ترین دغدغه های بیمارانی که از مالتیپل اسکلروز رنج می برند، تاخیر در شروع فاز پیشرونده ثانویه می باشد. عوامل روانشناختی در تشدید و یا عود علایم بیماری نقش دارند. مطالعه حاضر با هدف شناسایی عوامل روانشناختی زمینه ساز در ورود بیماران مبتلا به ام اس به مرحله پیشرونده ثانویه انجام شد.

در این پژوهش کیفی، 13 مشارکت کننده که از ام اس پیشرونده ثانویه رنج می بردند با روش نمونه گیری هدفمند در بیمارستان سینا، تهران، ایران انتخاب شدند. مطالعه حاضر بر اساس رویکرد تحلیل محتوای کیفی انجام شده است. داده ها با استفاده از مصاحبه نیمه ساختاریافته جمع آوری شد.

درون مایه اصلی "ساز و کارهای بنیادین" که شامل 2 زیرمقوله "باورهای مرکزی" و "صفات شخصیتی" و 10 مفهوم بود. ساز و کارهای بنیادین، یک مفهوم انتزاعی است و این درون مایه می تواند مقوله ها را برای توضیح کل یافته ها به هم نزدیک کند. زیرمقوله اصلی باورهای مرکزی، دربرگیرنده "باور بی ارزشی و دوست داشتنی نبودن، باور به شانس و سرنوشت، باور ناامن بودن دنیا، باور درماندگی و طرحواره ایثار و فداکاری" بود. علاوه بر این زیرمقوله صفات شخصیتی شامل ناارزنده سازی خود، شخصیت وابسته، شخصیت خودشیفته، تکانشگری و شتابزدگی و عدم تحمل ابهام بود.

یافته ها نشان داد عوامل روانشناختی زمینه ساز ورود به مرحله پیشرونده ثانویه ام اس بر اساس باورهای مرکزی است. علاو بر این صفات شخصیتی عواملی پیچیده، فراگیر و چند بعدی هستند.