اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افسردگی، سلامت روان شناختی و امید به زندگی سالمندان مبتلا به افسردگی غیربالینی

سالمندی به دلیل کاهش عملکردهای جسمانی و روان شناختی یکی از دوران چالش انگیز زندگی است و سالمندان مبتلا به افسردگی غیربالینی با مشکلات زیادی از جمله افزایش افسردگی و کاهش سلامت و امید به زندگی مواجه هستند. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افسردگی، سلامت روان شناختی و امید به زندگی سالمندان مبتلا به افسردگی غیربالینی انجام شد. این مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش همه سالمندان مبتلا به افسردگی غیربالینی مراجعه کننده به مراکز و درمانگاه های خدمات روان شناختی شهر اهواز در فصل بهار سال 1399 بودند. نمونه پژوهش 50 نفر بودند که پس از بررسی ملاک های ورود به مطالعه با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و با روش تصادفی در دو گروه مساوی جایگزین شدند. گروه آزمایش 10 جلسه 90 دقیقه ای درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد دریافت کرد و گروه کنترل در لیست انتظار برای آموزش قرار گرفت. ابزار پژوهش مقیاس های افسردگی سالمندان یساویج و شیخ، سلامت روان شناختی نجاریان و داودی و امید به زندگی اسنایدر و همکاران بودند. داده ها با روش تحلیل کوواریانس تک متغیری در نرم افزار SPSS نسخه 19 تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که گروه آزمایش از نظر هر سه متغیر افسردگی، سلامت روان شناختی و امید به زندگی تفاوت معنی داری داشتند. به عبارت دیگر، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد باعث کاهش افسردگی و بهبود سلامت روان شناختی و امید به زندگی در سالمندان مبتلا به افسردگی غیربالینی شد (05/0>P). با توجه به نتایج پژوهش حاضر، درمانگران و متخصصان سلامت می توانند از روش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد برای مداخله های مرتبط با سلامت به ویژه برای کاهش افسردگی و بهبود سلامت روان شناختی و امید به زندگی استفاده نمایند.