تاثیر تمرینات تداومی و تناوبی بر هورمون گرلین در زنان چاق غیر ورزشکار

هدف از این پژوهش، توصیف اثر تمرینهای تداومی و تناوبی بر هورمون گرلین در زنان چاق غیر ورزشکار بود. بدین منظور تعداد 30 نفر از دانشجویان داوطلب دختر دارای اضافه وزن و چاق (26 ≥ BMI) انتخاب و به طور تصادفی به سه گروه تمرین تداومی، تمرین تناوبی و کنترل تقسیم شدند. گروه های تمرینی به مدت 12 هفته و هر هفته سه جلسه با شدت و مسافت مشخص به تمرین پرداختند. پیش و پس از 12 هفته تمرین، گرلین (روش االیزا)، وزن بدن، درصد چربی، BMI و اکسیژن مصرفی بیشینه اندازه گیری شدند. با استفاده از تحلیل واریانس یکطرفه، نتایج نشان داد که تمرین تداومی و تناوبی بر گرلین، وزن بدن، درصد چربی، BMI و حداکثر اکسیژن مصرفی بیشینه اثر معنیداری داشت (05/0 ≤ p)و بین دو روش تمرینی تفاوت معنیداری مشاهده نشد؛ بنابراین، به نظر میرسد تمرین ورزشی (تداومی و تناوبی) منجر به افزایش معنیدار سطوح گرلین پلاسما میشود.