تاثیر رهبری دانش محور بر مرجعیت علمی به منظور ارائه مدل در دانشگاه های علوم پزشکی کلان منطقه یک

هدف کلی پژوهش حاضر، تاثیر رهبری دانش محور بر مرجعیت علمی به منظور ارایه مدل در دانشگاه های علوم پزشکی کلان منطقه یک بود.

این پژوهش از نظر هدف، کاربردی که با رویکرد آمیخته (کیفی و کمی) با طرح اکتشافی در سال 1398-1399 انجام شد. در رویکرد کیفی از روش دلفی و در رویکرد کمی چون به بررسی وضعیت موجود پرداخته، از روش توصیفی از نوع پیمایشی استفاده شد. جامعه آماری آن را در بخش کیفی، اساتید دانشگاه های علوم پزشکی کلان منطقه یک به تعداد 20 نفر و در بخش کمی، مدیران و معاونین واحدها، دانشکده ها، مدیران گروه ها و اساتید هیات علمی دانشگاه های علوم پزشکی کلان منطقه یک به تعداد 1851 نفر تشکیل می دادند که در بخش کیفی از روش نمونه گیری هدفمند تعداد 13نفر و در بخش کمی با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای براساس واحد دانشگاهی و بر اساس فرمول کوکران تعداد 320 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسش نامه محقق ساخته رهبری دانش محور با 91 سوال و پرسش نامه مرجعیت علمی با 60 سوال استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های تحلیل عاملی اکتشافی، تحلیل عاملی تاییدی و معادلات ساختاری استفاده شد.

نتایج نشان داد که رهبری دانش محور با مرجعیت علمی با ضریب استاندارد 0/845همبستگی بالایی دارد.

تاثیر رهبری دانش محور بر مرجعیت علمی دانشگاه های علوم پزشکی مثبت و معنادار می باشد و مدل ارایه شده نیز دارای برازش مناسب می باشد.