آیا رابطه ای بین مکمل استرادیول بعنوان حمایت کننده فاز لوتئال و حاملگی کلینیکی در سیکل های ART وجود دارد؟ یک مطالعه مقطعی

پذیرش آندومتر یکی از فاکتورهای مهم در موفقیت ART است. در فاز لوتیال سیکل های ART استرادیول و پروژسترون اغلب در سطح پایینی قرار می گیرند. معمولا حمایت فاز لوتیال با پروژسترون انجام می گیرد.

هدف از مطالعه ارزیابی اثر حمایتی استرادیول علاوه بر پروژسترون برای حمایت فاز لوتیال در بیماران با تحریک آنتاگونیست در سیکل های ICSI است.

در این مطالعه گذشته نگر 200 بیمار با پروتکل آنتاگونیست و تحت درمان ICSI شرکت کردند. بیماران بر اساس دریافت مکمل استرادیول به دو گروه تقسیم شدند. در هر دو گروه 400 میلی گرم شیاف پروژسترون دو بار در روز از زمان تخمک کشی تا تشکیل قلب جنین تجویز شد. در گروه استرادیول علاوه بر پروژسترون، 4 میلی گرم استرادیول بصورت خوراکی روزانه دریافت کردند. 14 روز بعد انتقال جنین BHCG چک شد و هدف اصلی مطالعه رسیدن به حاملگی کلینیکی بود.

تمام ویژگی های کلینیکی بیماران با همدیگر مشابه بود و یکسان سازی انجام شده بود به جز ضخامت آندومتر که در دو گروه متفاوت بود. نتایج کلینیکی نشان داد که میانگین حاملگی در گروه استرادیول بیشتر بود اما از نظر آماری این تفاوت معنی دار نبود.

مکمل استرادیول اثر مفید قابل ملاحضه ای در حمایت فاز لوتیال نشان نداد. اما برای بررسی نقش حمایتی استرادیول در موفقیت لانه گزینی و بهبود نتایج ART در انسان نیاز به مطالعات بیشتری می باشد.