مفهوم دموکراسی و آزادی در حکومت اسلامی

تلاش برای تلفیق «دین» و «دموکراسی» از مصداق های کشمکش سنت و مدرنیته است. این جدال بر سرمباحث دموکراسی و حکومت دینی با زایش نظریه « مشروطه مشروعه» در مقابل نظریه « مشروطه مطلقه» مشروطه خواهان آغاز شد، چنانکه متفکران همواره بر سر مسایلی مانند «اصالت رای مردم»، «تلازم میان حق و تکلیف» و « مشروعیت و مقبولیت» اختلاف نظرداشته اند. در این میان مصباح یزدی با نگاهی برآمده از نصوص دینی وسروش با نگاهی برآمده از «هرمنوتیک» آرای خود را در این خصوص سامان داده اند. مصباح یزدی ، دموکراسی را دستاورد شوم ماجرای «سقیفه» می داند و نظریه ولایت مطلقه فقیه را محور حکومت اسلامی معرفی می کند، درحالی که عبدالکریم سروش قایل به وجود «دموکراسی مسلمانان» است و در اصل «آزادی» و «مساوات» را شاهرگ تیوری دموکراسی خود می داند. از این رو پژوهش حاضر نسبت میان «دین و دموکراسی» با روش تحلیلی - توصیفی از دیدگاه سروش مصباح یزدی در حکومت اسلامی را بیان می کند.