فراوانی سویه های استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس مقاوم به متی سیلین مولد بیوفیلم جداشده از بیماران در اصفهان

استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس یک باکتری فرصت طلب بیماری زا است که قادر به تولید بیوفیلم بوده و اغلب با عفونتهای بیمارستانی همراه است. هدف از این مطالعه، بررسی تشکیل بیوفیلم و تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی در میان سویه های استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس مقاوم به متی سیلین جدا شده از بیماران در شهر اصفهان است.

در این مطالعه در طی سالهای 1393 و 1394 ،در مجموع 139 جدایه مشکوک به استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس از نمونه های بالینی بیماران در یک بیمارستان مرجع در شهر اصفهان جمع آوری گردید. تمامی جدایه ها با استفاده از آزمونهای معمول بیوشیمیایی و آزمون PCR با استفاده از پرایمرهای اختصاصی مورد شناسایی قرار گرفتند. مقاومت سویه ها نسبت به آنتی بیوتیک سفوکسی تین به روش انتشار دیسک و بر اساس دستورالعمل CLSI تعیین گردید و الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی سویه های استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس مقاوم به متی سیلین نسبت به 10 آنتی بیوتیک مشخص شد. به منظور بررسی توانایی تشکیل بیوفیلم در میان سویه های مقاوم به متی سیلین از آزمونهای کیفی ژلوز قرمز کنگو و کمی میکروتیتر پلیت استفاده گردید.

با استفاده از آزمونهای بیوشیمیایی و PCR ،107 سویه استافلوکوکوس اپیدرمیدیس در میان نمونه ها مورد شناسایی و تایید قرار گرفتند. بر اساس نتایج حاصل از آزمون انتشار دیسک نیز 52 درصد درصد سویه ها مقاوم به متی سیلین بودند و بیشترین میزان مقاومت نیز در میان سویه ها نسبت به آنتی بیوتیک اریترومایسین مشاهده گردید. همچنین، تمامی سویه ها نسبت به آنتی بیوتیکهای ونکومایسین، لینزوالید، کینوپریستین-دالفوپریستین و کلرامفنیکل حساسیت نشان دادند. در آزمون قرمز کنگو، 41 درصد سویه ها واجد کلنیهای مشکی و اسالیم مثبت بودند و در آزمون میکروتیتر پلیت نیز 50 درصد سویه ها بیوفیلم قوی تشکیل دادند.

نتایج این مطالعه نشان دهنده شیوع نسبتا بالای جدایه های استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس مقاوم به متی سیلین مولد بیوفیلم در بیمارستان مورد مطالعه در اصفهان است. این سویه ها که از مقاومت آنتی بیوتیکی بالایی نیز برخوردار هستند یک چالش و خطر مهم برای بهداشت و سلامت جامعه به شمار می روند.