تاثیر اجرای برنامه «فلسفه برای کودکان» به کمک فناوری بر خوش بینی تحصیلی و انگیزش پیشرفت در دانش آموزان پسر دوره دوم ابتدایی شهر همدان

هدف از انجام این پژوهش شناسایی تاثیر اجرای برنامه «فلسفه برای کودکان» به کمک فناوری های آموزشی در بهبود خوش بینی تحصیلی و انگیزش پیشرفت در بین دانش آموزان پسر بود.

روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح گروه کنترل نابرابر بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانش آموزان پسر دوره دوم ابتدایی شهر همدان تشکیل می دادند که از این جامعه، 32 دانش آموز از طریق نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای به صورت تصادفی در گروه های آزمایش (16 دانش آموز) و کنترل (16 دانش آموز) قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه خوش بینی تحصیلی اسچننموران و پرسشنامه انگیزش پیشرفت هرمنس استفاده گردید. پژوهشگران به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده کردند.

نتایج تحلیل کوواریانس چند متغیری بین 2 گروه بر روی نمرات تعدیل شده متغیرهای پژوهش حاکی از آن بود که هر چهار آماره یعنی اثر پیلایی (001/0p <، 95/44=F)، لامبدای ویلکز (001/0p <، 95/44=F)، اثر هتلینگ (001/0p <، 95/44=F) و بزرگ ترین ریشه روی (001/0p <، 95/44=F)، معنادار بودند. بدین ترتیب مشخص گردید که ترکیب خطی متغیرهای وابسته پس از تعدیل تفاوت های اولیه، از متغیرهای مستقل تاثیر پذیرفته اند؛ همچنین با فرض همراه کردن متغیر پیش آزمون بین میانگین نمرات انگیزش پیشرفت دو گروه در مرحله پس آزمون تفاوت معنادار وجود دارد (001/ <p)؛ در مجموع نتایج تجزیه وتحلیل داده ها نشان داد که برنامه فلسفه برای کودکان با کمک فناوری های آموزشی در بهبود خوش بینی تحصیلی و انگیزش پیشرفت دانش آموزان تاثیر معنادار دارد (05/0 <p).

نتایج پژوهش نشان می دهد، می توان از برنامه فلسفه برای کودکان به کمک فناوری های آموزشی، به منظور یک روش مداخله ای موثر جهت افزایش خوش بینی تحصیلی و انگیزش پیشرفت دانش آموزان سود جست.