تبیین الگوی سیاستگذاری توسعه صنعت بانکرینگ ایران (با رویکرد اقتصاد مقاومتی) با استفاده از نظریه داده بنیاد

با وجود ظرفیت های ایران در صنعت بانکرینگ و نقش آن در تحقق سیاست های اقتصاد مقاومتی، ایران نتوانسته است به جایگاه مطلوب خود در این صنعت دست یابد. بخشی از سهم ناچیز ایران از بازار بانکرینگ خلیج فارس به دلیل فقدان تلاش لازم در سیاستگذاری جامع می باشد. پس هدف این تحقیق تبیین سیاست گذاری توسعه صنعت بانکرینگ ایران و شناسایی عوامل و شرایطی است که در سیاست گذاری باید مورد توجه قرار گیرند. داده های گردآوری شده کیفی و با رویکرد نظریه داده بنیاد می باشد. روش گردآوری داده ها، مصاحبه عمیق با 16 نفر از خبرگان فعال در حوزه بانکرینگ بوده و نمونه گیری به روش گلوله برفی انجام شده است. تحلیل داده ها در سه مرحله کدگذاری باز، کدگذاری انتخابی و کدگذاری محوری، انجام شده است. پس از کدگذاری باز، مفاهیم و مقوله ها استخراج شد. در مرحله کدگذاری محوری سیاستگذاری توسعه صنعت بانکرینگ به عنوان مقوله اصلی در نظر گرفته شده و شرایط علی، سیاست های توانمندساز(8 سیاست)، سیاست های تسهیل کننده (5 سیاست)، سیاست های واسطه ای(5 سیاست) و پیامدهای تحقق توسعه صنعت بانکرینگ ارایه شده است.