نقش استفاده از گوشی های هوشمند در میزان افسردگی سالمندان بازنشسته

دوره سالمندی با تهدیدات بالقوه نظیر تنهایی و انزوا همراه است و افسردگی از شایع ترین اختلالات روانی در سالمندان می باشد. هدف این مطالعه تعیین نقش استفاده از گوشی های هوشمند در میزان افسردگی سالمندان بازنشسته می باشد.

این مطالعه توصیفی- تحلیلی از نوع مقطعی در بین 408 نفر از سالمندان تحت پوشش کانون بازنشستگان استان یزد در سال 97 انجام گرفت. نمونه ها از طریق نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند و پرسشنامه ها شامل مشخصات دموگرافیک، استفاده از اینترنت و مقیاس افسردگی سالمندان (GDS) بود. بعد از جمع آوری داده ها، تحلیل با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 18 و آزمون های من ویتنی، کروسکال والیس و کای اسکویر انجام گرفت.

74/10درصد (74 نفر) از سالمندانی که از اینترنت گوشی هوشمند استفاده می کردند افسردگی نداشتند و 38/40درصد (60 نفر) از سالمندان دلیل استفاده از گوشی همراه را دریافت اطلاعات ذکر کردند و افسردگی شدید در این گروه کمتر از دیگر گروه ها بود (8/3% شامل 5 نفر). میانگین نمره افسردگی برحسب جنسیت (p=0/046)، وضعیت تاهل، تحصیلات، درآمد، نحوه زندگی (p<0/001) و دلیل استفاده از اینترنت (p=0/043) در دو گروه کاربر و غیرکاربر گوشی هوشمند به طور معنی داری متفاوت بود.

  با توجه به نتایج و نقش مثبت گوشی های هوشمند در کاهش افسردگی سالمندان باید برنامه های مورد نیاز سالمندان از طریق شبکه های مجازی طراحی گردد. استفاده از اینترنت و شبکه های مجازی می تواند به افزایش احترام و تقویت اعتماد به نفس سالمندان در سطح جامعه کمک کند و انزوا و تنهایی ناشی از ازدواج فرزندان، فوت شریک زندگی و اختلالات و ناتوانایی های جسمی و روانی را با استفاده مناسب از گوشی هوشمند کاهش داد و وضعیت روحی و روانی سالمندان را بهبود بخشید، همچنین می توان از طریق سیاست گذاری مناسب و فعال کردن نظام های حمایتی برای بهبود سلامتی آنان تلاش نموده تا دوره ای مطلوب برای آنها رقم بخورد.