کارایی نورخان در تهویه طبیعی

تهویه طبیعی غالبا به عنوان یک رویکرد با مصرف انرژی پایین در تهویه هوای ساختمانها شناخته شده است. دسترسی همزمان به هوای تازه و نور روز یکی از مشکالت اصلی در ساختمانهای عمیق است که افزایش مصرف انرژی برای 8 روشنایی مصنوعی و تهویه مکانیکی را موجب میشود. در این راستا، نورخان ها سیستمهای معماری غیرفعالی هستند که به طور گسترده در ساختمانها مورد استفاده قرار میگیرند. نورخان به عنوان یک مکعب روشن بدون سقف و به تعبیری دهلیزی برای تامین نور روز و تهویه هوای فضاهای اطراف، تعریف شده است. اهمیت دادن به ویژگیهای هندسی و جانمایی نورخان در ساختمانها، برای افزایش تهویه طبیعی، امری ضروری است. عملکرد اقلیمی نورخان، در بهرهوری انرژی، نرخ تهویه و تنظیم تهویه شناوری نقش قابل توجهای دارا است و این رفتار نورخانها در همه اقلیمها یکسان نیست و به ویژگی های متعدد کالبدی و محیطی بستگی دارد. پژوهش های اخیر موجب توسعه دانش درافزایش کارایی تهویه طبیعی در ساختمانها شده است. لذا در این مقاله نتایج پژوهش هایی در مورد تهویه طبیعی در ساختمانهای دارای نورخان، جمعآوری و با دستهبندی درکنار یکدیگر قرارگرفته اند. این پیشنهادات ارایه شده به ساختمانها کمک خواهد کرد تا طرحهای بهتری برای افزایش کارایی تهویه طبیعی در ساختمان ها، با ارایه یک پیکرهبندی مناسب به وجود آورد.