تحلیل رابطه سبک زندگی با کاهش باروری (مورد مطالعه: زنان 15 تا 49 ساله شهر اهواز)

این پژوهش با هدف بررسی رابطه سبک زندگی و کاهش باروری خانواده های شهر اهواز انجام شده است. حجم نمونه طبق فرمول کوکران 384 نفر است که به شیوه نمونه گیری تصادفی طبقه بندی شده و متناسب با حجم جامعه آماری انتخاب شده است. نوع روش مورد استفاده در این پژوهش پیمایشی است. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه استفاده شده است. روایی آن توسط اساتید مجرب در حوزه مربوطه بوده و پایانی آن نیز بر مبنای آزمون آلفای کرونباخ بود که میزان آن بالای 70/0 به دست آمده است و  نشان از پایایی مناسب پرسشنامه دارد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل واریانس یک طرفه، آزمون تی و تحلیل رگرسیون چندمتغیره استفاده شده است. نتایج به دست آمده نشان می دهد که بین متغیرهای سبک زندگی مدرن (شدت رابطه 7/0) و سبک زندگی سنتی (شدت رابطه 8/0) با باروری زنان رابطه معناداری وجود دارد؛ همچنین بین متغیر چگونگی گذران اوقات فراغت، سبک های مختلف زندگی (مدرن، سنتی، نه سنتی و نه مدرن) و وضعیت اشتغال پاسخگویان با باروری زنان تفاوت معناداری وجود دارد. اطلاعات حاصل از رگرسیون نشان می دهد که این متغیرها 102/0 درصد از واریانس مربوط به باروری زنان را تبیین کرده اند و همچنین بیشترین میزان اثر متغیرها بر باروری، مربوط به متغیر سبک زندگی مدرن (108/1-) است که اثر مستقیم بر متغیر مستقل دارد و کمترین میزان اثر مربوط به بعد ورزشی اوقات فراغت (079/0-) است که تاثیر مستقیمی بر باروری دارد؛ بنابراین با توجه به نتایج به دست آمده می توان گفت که سبک زندگی بر میزان باروری زنان تاثیرگذار بوده است.