تاثیر آموزش والدگری مبتنی بر ذهن آگاهی به مادران کودکان با اختلال نارسایی توجه/بیش-فعالی بر بهبود مشکلات درونی شده مادران و کاهش رفتارهای برونی سازی شده فرزندانشان

با توجه به شیوع بالای اختلال نارسایی توجه/بیش‌فعالی در کودکان و مشکلات روانشناختی که به واسطه ویژگی های رفتاری این کودکان برای والدین و به ویژه مادرانشان ایجاد می‌شود، پژوهش حاضر به بررسی تاثیر آموزش والدگری مبتنی بر ذهن‌آگاهی بر بهبود رفتارهای درونی‌سازی شده مادران (اضطراب و افسردگی) و رفتارهای برونی‌سازی شده (رفتارهای قانون‌شکنانه و پرخاشگرانه) فرزندان با نارسایی توجه/ بیش‌فعالی پرداخته است.

در مطالعه حاضر از روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس‌ آزمون با گروه کنترل استفاده شد. تعداد 30 نفر از مادرانی که فرزندان‌شان به واسطه‌ی نظر معلمان، پرسشنامه مرضی کودکان فرم والدین و مصاحبه تشخیصی مبتلا به این اختلال تشخیص داده شده بودند، به صورت نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل ب ه صورت تصادفی جایگزین شدند. به منظور سنجش رفتارهای برونی‌سازی شده کودکان و مشکلات درونی‌سازی شده مادرانشان به ترتیب از فهرست رفتاری کودکان CBCL و مقیاس بیمارستانی اضطراب و افسردگی HADS استفاد شد. سپس گروه آزمایش طی هشت جلسه سه ساعته تحت آموزش والدگری مبتنی بر ذهن آگاهی قرار گرفتند. پس از اتمام جلسات پس آزمون گرفته شد. داده‌های به دست آمده از پژوهش حاضر با استفاده از آزمون آماری تحلیل کوواریانس و به کمک نرم افزار آماری SPSS21 تحلیل شد.

یافته ها نشان داد که میزان اضطراب و افسردگی مادران شرکت کننده در گروه آزمایش به طور معناداری کاهش یافته است (0/05<p). همچنین بر اساس گزارش مادران میزان رفتارهای برونی سازی شده کودکان در گروه آزمایش نسبت به گروه شاهد کاهش بیشتری یافته بود که با 0/05

با توجه به یافته‌های حاصل از پژوهش حاضر می‌توان گفت سبک والدگری مبتنی بر ذهن‌آگاهی باعث کاهش میزان اضطراب و افسردگی مادران می‌شود و همچنین به کاهش رفتارهای برونی سازی شده کودکان‌شان می‌انجامد.