ارزیابی طیف فرکانس نیروی عکس العمل زمین طی راه رفتن بر روی شن و سطح صاف در افراد با پای پرونیت

طیف فرکانس نیروهای عکس العمل زمین طی راه رفتن از اهمیت کلینیکی بالایی برخوردار است. هدف از پژوهش حاضر بررسی طیف فرکانس نیروی عکس العمل زمین طی راه رفتن بر روی شن و سطح صاف در افراد با پای پرونیت می باشد.

29 فرد سالم (14 زن و 15 مرد) با میانگین سنی 4/17±24/00سال، قد 7/92±170/54 سانتی متر، و وزن 16/68±73/36 کیلوگرم و 30 فرد با پای پرونیت (15 زن و 15 مرد) با میانگین سنی 2/91±23/09 سال، قد 10/85±172/63سانتی متر، و وزن 11/07±71/09 کیلوگرم داوطلب شرکت در مطالعه حاضر شدند. داده های نیروی عکس العمل زمین به وسیله دستگاه صفحه نیرو برتک (نرخ نمونه برداری 1000 هرتز) اندازه گیری شد. از آزمون آنالیز واریانس دوسویه با اندازه های تکراری برای تحلیل آماری استفاده شد. تمام تحلیل ها در سطح معناداری 0/05 انجام شد.

اثر تعاملی سطح و گروه بر طیف فرکانس با توان 99/5 درصد نیروی عکس العمل زمین در راستای قدامی-خلفی به لحاظ آماری معنادار بود. طیف فرکانس با توان 99/5 درصد در گروه سالم طی راه رفتن بر روی شن در مقایسه با راه رفتن بر روی سطح صاف به طور معناداری بالاتر بود. اختلاف معناداری در سایر متغیرها مشاهده نشد.

راه رفتن بر روی شن بر طیف فرکانس با توان 99/5 درصد نیروی عکس العمل زمین در راستای قدامی-خلفی بیشترین اثر را داشت، ولی در مقادیر طیف فرکانس نیروی عکس العمل زمین در راستای داخلی-خارجی و در راستای عمودی هیچ گونه اختلاف معناداری وجود نداشت. به طور کلی، راه رفتن بر روی شن در توانبخشی افراد با پای پرونیت می تواند مفید باشد. با وجود این، اثبات هرچه بهتر این موضوع نیاز به انجام پژوهش های بیشتر دارد.