مقایسه درک شنیداری در سطوح مختلف شدت نویز در گروه سالمند و جوان

مقدمه و اهداف :

  امروزه با افزایش سطح بهداشت و سلامت و امید به زندگی، جمعیت سالمندان در جهان رو به ازدیاد است. افزایش جمعیت سالمندی، مطالعات بیشتری در زمینه افزایش سن و چگونگی تغییر در رفتارهای ارتباطی را می طلبد. آزمون گفتار در حضور نویز، درک شنیداری افراد را در حضور نویز بررسی می کند. مطالعه حاضر با هدف مقایسه نتایج آزمون گفتار در حضور نویز در افراد جوان و سالمند با آستانه شنوایی هنجار انجام گرفت.

مواد و روش  ها:

مطالعه حاضر که از نوع توصیفی-تحلیلی بود و به صورت مقطعی و ازطریق نمونه گیری در دسترس انجام شده است. جامعه مورد مطالعه در این پژوهش 31 سالمند و 31 جوان بود که بر اساس معیارهای ورود انتخاب شدند. آزمون های ادیومتری تن خالص-ایمیتانس اکوستیک و ادیومتری گفتار و همچنین آزمون گفتار در حضور نویز، درگروه های سالمند و جوان انجام شد.

یافته  ها:

یافته های تحقیق حاضر نشان داد که در نسبت های سیگنال به نویز 20، 15، 10، 5 و صفر دسی بل، اختلاف معناداری بین دو گروه سنی جوان و سالمند وجود داشت (0/05>P)، ولی در نسبت سیگنال به نویز 25 اختلاف معناداری بین دوگروه سنی به دست نیامد (0/05<P). همچنین نتایج نشان داد نمره نسبت های سیگنال به نویز 5 و صفر، اختلاف معناداری با نسبت های سیگنال به نویز 10، 15، 20 و 25 در گروه های سالمند و جوان داشت (0/05>P).

نتیجه  گیری:

به نظر می‌رسد افراد سالمند ممکن است در  فعالیت های قشری و زیر قشری مغز در پردازش شنیداری متفاوت با گروه جوان باشند و احتمالا توانایی درک گفتار در حضور نویز ضعیف تری نسبت به گروه جوان داشته باشند.