تاثیر 12 هفته تمرینات منتخب پیشگیری از آسیب بر ریسک فاکتورهای درونی مچ پای فوتبالیست های مرد حرفه ای

امروزه اسپرین مچ پا شایع ترین آسیب بازیکنان فوتبال است. مطالعات پیشین نشان داده اند که تمرینات پیشگیری از آسیب به طور کلی آسیب های ورزشی را کاهش می دهد. هدف از مطالعه حاضر ارزیابی تاثیر 12 هفته تمرینات منتخب پیشگیری از آسیب بر ریسک فاکتورهای درونی مچ پای فوتبالیست های مرد حرفه ای بود.

در تحقیق حاضر 50 نفر از فوتبالیست های زیر 21 سال باشگاه ذوب آهن اصفهان که در تمرینات پیش فصل 1397-1396 حضور داشتند، انتخاب شدند. آزمودنی ها به صورت تصادفی در 2 گروه 25 نفره (تجربی و کنترل) تقسیم شدند. در مرحله پیش آزمون به منظور بررسی تعادل ایستا تست لک لک، تعادل پویا تست Y، اندازه گیری دامنه حرکتی مچ پا به وسیله گونیامتر و میزان پرش ارتفاع (سارجنت) به وسیله متر به عمل آمد. گروه تجربی پروتکل تمرینی خود را به مدت 12 هفته (هر هفته 3 جلسه و هر جلسه 30 دقیقه) انجام دادند، اما گروه کنترل تنها تمرینات معمول خود را انجام دادند. پس از 12 هفته تمامی متغیرها اندازه گیری شد. برای مقایسه درون گروهی از تی تست وابسته و بین گروهی از آزمون تی تست مستقل استفاده شد (0/05>P).

یافته ها نشان داد گروه تجربی بیشترین افزایش را در تعادل ایستا، تعادل پویا و میزان پرش ارتفاع داشته است (0/05>P)، هرچند در دامنه حرکتی مچ پا بهبودی حاصل شد، اما از نظر آماری معنادار نبود (0/05<P).

به نظر می‌رسد که تمرینات منتخب پیشگیری از آسیب باعث بهبود تعادل ایستا، تعادل پویا و میزان پرش ارتفاع فوتبالیست ها می شود؛ بنابراین توصیه می شود که این تمرینات در برنامه های تمرینی بازیکنان فوتبال گنجانده شود.