نقش اربعین حسینی در وحدت اسلامی

وحدت اسلامی، یکی از مسایل بنیادین دین اسلام است که بسیاری از ارزش های اخلاقی، فقهی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی بر پایه آن بنا شده، در آیات [1] و روایات دینی مورد تاکید قرار گرفته و برخی احکام و تکالیف دینی بر مبنای آن تشریع شده است. همچنین برخی احکام فقهی بر اساس آن، قابلیت تغییر و تبدل می یابد. رفع نزاع میان مسلمانان و ظلم بر آنها از سوی دشمنان، جز با چنگ زدن بر ریسمان وحدت میسر نیست. برای رسیدن به وحدت اسلامی باید عناصر ایجاد آن را در میان احکام، تعالیم و مسایل تاریخی جهان اسلام جستجو کرد. یکی از این عناصر، استفاده از ظرفیت های شخصیتی امام حسین ع و قیام آن حضرت و همه حرکت ها و نشانه های وابسته به آن حضرت است که یکی از مهم ترین آنها در زمان حاضر، راهپیمایی عظیم اربعین است. راهپیمایی اربعین در جهت وحدت بخشی جهان اسلام، ضمن آنکه می تواند بستری برای بهره برداری آگاهان و اندیشمندان اسلامی باشد، دشمنان وحدت اسلامی را وحشت زده می کند؛ از همین روست که دشمنان می کوشند با بایکوت خبری این حادثه بزرگ یا بی اهمیت جلوه دادن و نیز به انحراف کشاندن آن، از تاثیر آن بر قلوب و روان انسان ها بکاهند. اگر چه عظمت این حادثه با حضور ملیت های مختلف از سراسر جهان تا آنجاست که علی رغم تلاش برای بایکوت خبری، گاهی عظمت این حادثه بزرگ تیتر اول خبررسانی ها می شود؛ برای مثال نشریه آمریکایی «هافینگتون پست» می نویسد: «اگر می خواهی اسلام حقیقی را بشناسی، به زیارت اربعین برو؛ زیرا مراسم ارزش ها و الگوهاست. شمار زایران این تجمع، پنج بار بیشتر از مراسم بزرگ و مهم " کومبه میلای" هندوهاست که هر سه سال یک بار برگزار می شود. در زلزله هاییتی، وزارت دفاع آمریکا فقط چهار میلیون وعده غذایی داد و در اربعین بیش از دویست میلیون وعده غذایی تهیه می شود و همه را خیرین به عهده گرفته اند».[2] [1]. آل عمران: 103: «واعتصموا بحبل الله جمیعا ولا تفرقوا واذکروا نعمت الله علیکم إذ کنتم اعداء فالف بین قلوبکم فاصبحتم بنعمته إخوانا؛ همگی به ریسمان الهی چنگ زنید و پراکنده نشوید و به یاد آرید نعمت الهی بر خود را که دشمن بودید و خداوند در دل های تان آشتی آورد؛ پس با این نعمت الهی برادر یکدیگر شدید».