مقایسه چهار معیار تعیین پیش آگهی بیماران با مسمومیت اوپیویید در بخش مراقبت ویژه

مسمومیت با اوپیوییدها شایعترین مسمومیت منجر به بستری در بخش مراقبت ویژه می باشد. هدف از انجام این مطالعه، مقایسه قدرت پیشگویی پیش آگهی با استفاده از ابزارهای رایج پیش بینی مرگ ومیر (درجه بندی نارسایی ترتیبی ارگان ها، نمره فیزیولوژی ساده شده II، درجه بندی ارزیابی فیزیولوژیک حاد و سلامت مزمن II و درجه بندی ارزیابی فیزیولوژیک حاد و سلامت مزمن IV) در روزهای مختلف بستری بود.

این مطالعه مقطعی بر روی تمام بیماران بستری شده در بخش مراقبت ویژه مسمومین بیمارستان امام رضا (ع) مشهد در سال 1395 با مسمومیت اوپیویید انجام شد. چهار ابزار مذکور در پیش بینی مرگ ومیر در سه روز اول بستری به صورت روزانه و پس از آن تا زمان ترخیص از بخش مراقبت های ویژه یا فوت بیمار به صورت یک روز در میان محاسبه شد.

یافته ها: 

میانگین مدت بستری 57 بیمار بررسی شده در بخش مراقبت های ویژه 5/17±5/13 روز و میزان مرگ ومیر 5/17% بود. بالاترین دقت تشخیصی (سطح زیر منحنی) در مورد هر چهار ابزار مورد ارزیابی مربوط به هفته دوم بستری بیماران بود. از طرف دیگر در روز اول نمره فیزیولوژی ساده شده II (74%) و در روز سوم درجه بندی ارزیابی فیزیولوژیک حاد و سلامت مزمن II (82%) بالاترین دقت تشخیصی را داشتند.

نتیجه گیری:

 نمره هر چهار ابزار در بدو بستری بیماران دچار مسمومیت با اوپیویید، به طور معناداری با فوت بیماران مرتبط بود. دقت سه ابزار نمره فیزیولوژی ساده شده II، درجه بندی ارزیابی فیزیولوژیک حاد و سلامت مزمن II و درجه بندی ارزیابی فیزیولوژیک حاد و سلامت مزمن IV جهت تخمین پیش آگهی به طور کلی و به ویژه پس از هفته دوم بستری بالا بود.