طراحی مدل اقتصاد گردشگری شهری با رویکرد ساختاری - تفسیری

امروزه گردشگری، به عنوان سومین صنعت اقتصادی در جهان شناخته می شود گردشگری به عنوان یک بخش اقتصادی به سرعت در حال رشد است گسترش این صنعت می تواند باعث ایجاد فرصت های شغلی، درآمدزایی، کاهش فقر، افزایش رفاه در جامعه و... گردد بنابراین می توان چنین گفت که رشد اقتصادی می تواند منجر به افزایش توسعه یک کشور یا منطقه گردد شهر ساختار اصلی شکل دهنده بسیاری از گونه های گردشگری می باشد و بسیاری از گردشگری ها را نمی توان بدون حضور در شهر در نظر گرفت. لذا محقق در این مقاله در پی یافتن مدل اقتصاد گردشگری جهت رسیدن به توسعه می باشد این پژوهش از نظر روش کیفی است که به بررسی و تحلیل منابع مرتبط با اقتصاد گردشگری شهری پرداخته و سپس با استفاده از تکنیک مدلسازی ساختاری تفسیری به مرحله ی اجرا در آمده است. این روش جزو روش های تجزیه و تحلیل سیستم ها می باشد که به بررسی تعاملات میان عناصر سیستم می پردازد. به منظور خوشه بندی ابعاد اقتصادگردشگری شهری نیز از روش MICMAC استفاده شده است. یافته ها نشان داد که از بین ابعاد تولید بومی و محلی و پس از آن سرمایه گذاری دارای بیشترین قدرت نفوذ، درآمدزایی و ورود ارز به کشوردارای بیشترین وابستگی هستند.