پدیدارنگاری قدرت فناوری در ارتباطات بین فردی اعضای هیات علمی

سرعت زیاد پیشرفت های فناوری و تغییر شکل آن، مثل فیلی در تاریکی شده است که افراد سازمان نسبت به آن ادراک و برداشت های مختلفی دارند. از آنجا که افراد در درون سازمان بر مبنای ادراک خود از واقعیت عمل می کنند، کشف و توصیف ادراک و برداشت افراد از قدرت فناوری، می تواند در ارتباطات بین فردی کارکنان موثر واقع شود. هدف پژوهش حاضر، توصیف عمیق تجارب و دریافت های متکثر اعضای هیات علمی یک دانشگاه از پدیده قدرت فناوری در ارتباطات بین فردی می باشد تا مدیران و کارکنان را با نگرش های جدید و متفاوت نسبت به فناوری و نفوذ و سلطه آن آشنا کند.

روش پژوهش:

 رویکرد پژوهش در این تحقیق، کیفی بوده و بر پایه راهبرد پدیدارنگاری برای نیل به درکی عمیق از آگاهی های جمعی نزد افراد مورد مطالعه، انجام گرفته است. مشارکت کنندگان شامل سیزده عضو هیات علمی دانشگاه بودند که از طریق نمونه گیری بیشینه تنوع تا رسیدن به اشباع نظری انتخاب شدند. با مصاحبه های نیمه ساختاریافته باز و تحلیل آن ها 6 طبقه توصیفی، در سه سطح فرد، سازمان و جامعه به دست آمد.

یافته ها: 

در سطح فرد دو شیوه درک شامل مفهوم مبتنی بر انزوای فردی (کم باری عاطفی روابط، بی اعتمادی) و رفتارهای دورویی (تلون رفتاری و خودپایشی)، در سطح سازمان سه طبقه شبکه های اجتماعی، ارتباطات پایشی (اقتدار مافوق، سلطه کنترل در روابط سازمانی) و تضعیف نقش انسان، در سطح جامعه یک طبقه شامل فرهنگ رفتارهای فخرفروشانه پدید آمد. در ادامه طبقات توصیفی به دست آمده در قالب ساختار بزرگتری، فضای نتیجه را رقم زدند تا بدین طریق شیوه های متفاوت تجربه پدیده مرتبط گردیده و تصویری کامل تر و چند بعدی را از مفاهیم متفاوت افراد تحت مطالعه ارایه دهند.

نتیجه گیری: 

 یافته های تحقیق می تواند در فهم بهتر آگاهی های جمعی نسبت به قدرت فناوری در نزد گروه خاصی از افراد مفید واقع شود و مدیریت سازمان را در برخورد با آن مهیاتر سازد.