ارزیابی و مقایسه تاثیر ضایعات کیسه پلیمری و تایر فرسوده بر خصوصیات مقاومتی ماسه رس دار تثبیت شده با سیمان

در این تحقیق امکان استفاده از الیاف ضایعات کیسه های پلیمری، خرده لاستیک و همچنین الیاف ضایعاتی لاستیک (به تنهایی و در ترکیب با سیمان) به منظور تثبیت خاک ماسه رس دار ارزیابی شده است. برخی مشخصات اصلی نمونه های آزمایشگاهی با آزمایش های حدود اتربرگ، تراکم پروکتور استاندارد و مقاومت فشاری تک محوری حاصل شده اند. مشخصات به دست آمده با خواص ماسه رس دار تثبیت نشده و تثبیت شده با سیمان مقایسه شده و نتایج مشاهده شده تشریح شده است. نتایج نشان می دهند که نمونه های اصلاح شده با سیمان سبب کاهش قابل ملاحظه ای در دامنه خمیری خاک می شوند. نتایج تست تراکم نشان می دهد که مخلوط کردن ضایعات برای تثبیت خاک ماسه ای سبب کاهش مقدار رطوبت بهینه و نیز کاهش دانسیته خشک حداکثر شده است. از میان مواد ضایعاتی استفاده شده، الیاف کیسه پلیمری بیشترین تاثیر را بر روی وزن مخصوص خشک حداکثر با کاهش 1/4 درصدی آن نشان داد. نتایج نشان می دهند که استفاده از ضایعات به تنهایی برای تثبیت ماسه سبب افزایش اندکی در مقاومت فشاری محدود نشده نمونه ها می شود؛ در حالی که ترکیب ضایعات و سیمان سبب افزایش قابل توجه مقاومت فشاری نمونه ها در همان زمان عمل آوری شده است. همچنین نمونه های ساخته شده با الیاف کیسه پلیمری نسبت به سایر نمونه ها دارای بیشترین مقدار افزایش مقاومت فشاری محدود نشده و جابجایی حداکثر به ترتیب برابر 32 و 58 درصد می باشند.