طراحی، سنتز و ارزیابی زیستی مهارکننده های نوین اوره ای آنزیم اپوکساید هیدرولاز محلول

آنزیم اپوکساید هیدرولاز محلول (sEH)، اپوکسی ایکوزاتریونیک اسید (EETs) ایجاد شده توسط اپوکسیژناز از آراشیدونیک اسید را تبدیل به شکل دیول می کند. اپوکسی ایکوزاتریونیک اسید دارای بازه بالای فعالیت فیزیولوژیکی می باشد که در این میان، گرفتگی رگ ها در مجرای عروقی، شریان اورنده کلیوی و شریان های کرونر از اهمیت ویژه ای برخور دار است که منجر به تنظیم فشار خون و پرفیوژن میوکارد می شود. همچنین، اپوکسی ایکوزاتریونیک اسید قادر به تنظیم بیان ملکول های چسبندگی، تجمع پلاک ت ها، مهاجرت سلول های عروقی عضله های صاف و ویژگی های ترومبولیتیک می باشد که در گیر در مکانیسم های محافظت شریانی بر علیه آترواسکلروزیس می باشد. بنابراین، مهار آنزیم اپوکساید هیدرولاز محلول منجر به انباشتگی این سوبسترا در بدن می شود که می تواند رویکرد نوینی در درمان عارضه فشار خون و آترواسکلروزیس باشد. از آن جا که بیش تر مهارکننده های گزارش شده تا به حال، ویژگی های فارماکوکنتیکی نامناسبی داشته اند و برای کاربرد بالینی دلخواه نمی باشند. تلاش برای معرفی مهارکننده ای نوین این آنزیم با قدرت مناسب و ویژگی های فارماکوکینتیک بهبود یافته همچنان ادامه دارد. در این پژوهش،ترکیب های جدید اکسادیازولی دارای گروه اوره ای به منظور مهار آنزیم sEHمعرفی شده اند. ترکیب های طراحی شده در مطالعه های داکینگ تمایل بالایی به جایگاه فعال آنزیم نشان داده و با بازده خوبی سنتز و توسط IR و Massو 1HNMR تایید ساختاری شد. برخی از ترکیب های سنتز شده در ارزیابی زیستی، فعالیت مهاری قابل قیاسی با 12- (3-آدامانتان - 1 - ایل - یوریدو) - دودکانوییک اسید (AUDA)، مهارکننده قوی اوره ای اپوکساید هیدرولاز محلول، داشتند.