بررسی یافته های تصویر برداری رزونانس مغناطیسی (MRI) نوزادان با تشنج بستری شده در بیمارستان شهید صدوقی یزد و تاثیر آن بر مداخله های تشخیصی درمانی نوزاد از سال 1394 الی 1397

در نوزادان جهت یافتن علت تشنج، تصویر برداری رزونانس مغناطیسی (MRI) ، تصویربرداری ارجح می باشد. این مطالعه به منظور بررسی یافته های MRI بدون تزریق مغز نوزادان بستری شده با تشنج و تاثیر آن بر مداخله های تشخیصی درمانی نوزاد صورت گرفت.

دریک مطالعه توصیفی گذشته نگر و با روش نمونه گیری غیر تصادفی آسان، پرونده طبی و MRI مغز نوزادانی که به علت تشنج در بخش مراقبت های ویژه نوزادان و یا بخش کودکان بیمارستان شهید صدوقی یزد از شهریور 1397 و قبل از آن بستری شده بودند، بررسی شد. اطلاعات در محیط نرم افزارSPSS:version 16  به کامپیوتر وارد شده، شاخص ها و جداول مورد نیاز تهیه و از آزمون آماری Fisher exact test و کای اسکوار برای تعیین رابطه بین متغیرهای کیفی و از آزمون تی تست مستقل برای مقایسه میانگین ها در دو گروه استفاده شد.

25 دختر و 38 پسر بررسی شدند که علت تشنج در 94% یافت شد و شایع ترین علت هیپوکسی موقع تولد در 22 نوزاد (35%) بود. شایع ترین نوع تشنج، تونیک در 23 نوزاد(36/5%) و شایع ترین تیپ تشنج جنرالیزه در 47 نوزاد (75%) بود. 19 نوزاد (30%)MRI  غیرطبیعی داشتند. بر اساس جواب MRI تغییر در مداخله درمانی (جراحی مغز) در چهار نوزاد (6/3%) و تغییر در مداخلات تشخیصی (آزمایشات متابولیک) در 19 نوزاد (30%) صورت گرفت. نوزادانی که به روش سزارین به دنیا آمده بودند (46%) بیش از نوزادان با زایمان طبیعی (19%) و 0/01= P و نوزدان با تشنج موضعی (37/5%) بیش از نوزادان با تشنج عمومی(21%) (0/03= P MRI) غیر طبیعی داشتند. میانگین طول مدت بستری در نوزادان باMRI غیر طبیعی (2/76±12/32 روز) بیشتر از نوزادان با MRI طبیعی (2/82±8/57 روز) بود (0/02= P).

بر اساس نتایج این مطالعه، MRI مغز در پیدا کردن پاتولوژی داخل جمجمه ای ایجاد کننده تشنج نوزادی، در نوزادان متولد شده با سزارین جهت بررسی هیپوکسی موقع تولد و نیز تشنج موضعی، کمک کننده می باشد.