اصل رایگان بودن خدمات عمومی در پرتو قوانین و رویه قضایی جمهوری اسلامی ایران

اصل رایگان بودن به عنوان یکی از اصول بنیادین حاکم بر خدمات عمومی بدین معنی است که دولت و نهادهای مسیول خدمات موظف به ارایه رایگان آن به مردم هستند و علی الاصول نباید در برابر ارایه آن وجوهی را از آن ها دریافت نمایند. تغییرات عمده در ارایه انواع خدمات عمومی و واگذاری بسیاری از خدمات عمومی سنتی رایگان به بخش خصوصی از موارد مهمی است که منجر به اختلاف‏نظر در میان حقوقدانان شده و اصل بودن آن رامورد چالش قرار داده است. در این مقالهما با مطالعه قوانین و آرای دیوان عدالت اداری، در جستجوی شناسایی یا عدم شناسایی اصل رایگان بودن به وسیله قانونگذار و قضات دیوان در جمهوری اسلامی ایران می باشیم. البته در این راستا به تجزیه و تحلیل این اصل در کشور های دیگر نیز می پردازیم.