تجارت درون صنعت ایران براساس مدل برخورداری از عامل شومپیتری

از دهه 60 تاکنون، نقش تجارت درون صنعت از کل تجارت بین الملل بسیار مورد تاکید قرار گرفته است و با توجه به نقش نوآوری در عرصه تولید کالاها و خدمات و حضور دولت ها در سطح فعالیت های بین الملل، در این پژوهش سعی گردیده است تاثیرات این دو متغیر کلیدی در طول سال های 2016-2000 بر تجارت درون صنعت، با استفاده از کدهای چهار رقمی  HS، در مدل های خطی و لجستیکی مورد بررسی قرار بگیرد. این تحقیق بر 20 صنعت اصلی واردات و صادرات ایران و شرکای تجاری منتخب متمرکز است. مدل با استفاده از روش پنل دوطرفه و با استفاده از نرم افزار Stata 15  برآورد و تجزیه و تحلیل شده است. نتایج نشان می دهند که در هر دو مدل بین نوآوری و تجارت درون صنعت، رابطه U شکل (غیرخطی) وجود دارد. از طرفی، اندازه دولت نیز تجارت درون صنعت را در این مدل ها افزایش می دهد. همچنین متغیر لیندر تجارت درون صنعت را کاهش می دهد؛ اما متغیر تولید ناخالص داخلی سرانه آن را افزایش می دهد و سایر متغیرهای کنترل (فاصله جغرافیایی و عضویت در سازمان های اقتصادی) نیز دارای تاثیرات مورد انتظاری بر تجارت درون صنعتی هستند.