بررسی اثر کاهش مصرف سیگار بر آزمون های عملکرد کبد و شاخص های متابولیک در بیماران سیگاری مبتلا به استئاتوهپاتیت غیرالکلی

مطالعه حاضر با هدف بررسی اثرات کاهش مصرف سیگار بر آزمون های عملکرد کبد و شاخص های متابولیک در بیماران سیگاری مبتلا به استیاتوهپاتیت غیرالکلی انجام شد.

علاوه بر درمان استاندارد، همه بیماران جهت کاهش مصرف سیگار تحت 6 جلسه آموزش به روش «مصاحبه انگیزشی» قرار گرفتند. این کارآزمایی شامل دو گروه بود. گروه «موفق» مبتلایان به استیاتوهپاتیت غیرالکلی بودند که کاهش در مصرف سیگار به میزان بیشاز 50 درصد را در طول شش ماه درمان داشتند. گروه «ناموفق» مبتلایانی بودند که در مصرف سیگار کاهش کمتر از 50 درصد را داشتند. 43 نفر از بیماران در گروه موفق و 61 نفر در گروه ناموفق بودند.

در آنالیز بین گروهی کاهش میانگین میزان فشارخون، اندازه دور کمر، آلانین آمینوترانسفراز، آلکالین فسفاتاز، قندخون ناشتا، انسولین، تری گلیسیرید، کلسترول، لیپوپروتیین با دانسیته بالا و میزان چربی کبد در پایان تحقیق در گروه موفق بیشتر از گروه ناموفق بود. در آنالیز درون گروهی، میزان چربی کبد در گروه ناموفق افزایش و در گروه موفق کاهش داشت. در حالی که متغیرهای وزن، شاخص توده بدنی، اندازه دور کمر، فشارخون، آلکالین فسفاتاز، قندخون ناشتا، انسولین، تری گلیسیرید، کلسترول و لیپوپروتیین با دانسیته بالا پس از 6 ماه درمان در هر دو گروه کاهش معنی داری داشتند.

به نظر می رسد درمان استاندارد همراه با کاهش مصرف سیگار تاثیر بیشتری از درمان استاندارد به تنهایی در کاهش اندازه دور کمر، فشارخون، شاخص های متابولیک سرمی و میزان چربی کبد در افراد سیگاری مبتلا به استیاتوهپاتیت غیرالکلی دارد.