بررسی تاثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر انعطاف پذیری روان شناختی و تنظیم هیجانی زنان مطلقه

طلاق، عامل گسیختگی کانون خانواده است که می تواند منشا بسیاری از آسیب های روانی و اجتماعی باشد. هدف این پژوهش بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) بر میزان انعطاف پذیری روان شناختی و تنظیم هیجانی زنان مطلقه بود.

برای این پژوهش که از نوع نیمه تجربی با طرح آمیخته و پیگیری دوماهه بود، از میان زنان مطلقه مراجعه کننده به مراکز مشاوره منطقه پنج شهر تهران، 38 شرکت کننده از طریق روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. شرکت کنندگان به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. درمان ACT به مدت هشت جلسه هفتگی دوساعته به گروه آزمایش ارایه شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه تنظیم هیجان، پذیرش و عمل در سه برهه زمانی جمع آوری گردید و با استفاده از نرم افزار (ver:22SPSS)  و آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر تحلیل شد.

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، اثربخشی معناداری بر شاخص های انعطاف پذیری روان شناختی (0001/0<P) و تمامی مولفه های شش گانه تنظیم هیجان، از جمله: عدم پذیرش پاسخ های هیجانی، ناتوانی در مشارکت رفتاری و فعالیت های هدف محور، مشکلات کنترل تکانه، فقدان آگاهی هیجانی، محدودیت در دستیابی به راهکارهای موثر تنظیم هیجانی و فقدان وضوح هیجانی (001/0<P) ایفا نموده است. علاوه بر این، نتایج تا مرحله پیگیری دوماهه نیز پایدار بودند (001/0<P) .

براساس این پژوهش می توان از مداخله ACT برای درمان و افزایش انعطاف پذیری روان شناختی و تنظیم هیجان زنان مطلقه استفاده کرد.