طراحی منابع تولیدپراکنده در شبکه های توزیع با هدف بهبود تاب آوری

حوادث رخ داده با احتمال وقوع پایین و تاثیر بالا، که سالانه خسارات بالایی وارد می کنند، سلامت شبکه های توزیع را به صورت جدی تهدید می کنند. از این رو در سراسرجهان لزوم توجه به بحث افزایش تاب آوری شبکه و تداوم تامین برق بیش از پیش احساس می شود. در شبکه های توزیع مدرن با توجه به حضور روز افزون منابع تولید پراکنده در شبکه های توزیع، یک روش جایگزین برای تامین بار هنگام خرابی در سمت شبکه ی اصلی و بهبود تاب آوری شبکه، استفاده از منابع تولید پراکنده می باشد. در این مقاله ابتدا مفهوم تاب آوری شبکه توزیع در حضور منابع تولید پراکنده و نحوه مدل سازی حوادث طبیعی متداول مانند سیل و طوفان ارایه می گردد. سپس به منظور بررسی تاثیر منابع تولید پراکنده بر تاب آوری شبکه توزیع،  شاخصی جدید بر اساس تاب آوری شبکه در قبال تامین بار و تاب آوری منابع تولید پراکنده شامل سلول های خورشیدی و منابع گازسوز متداول، فرموله بندی شده و شاخص تاب آوری کل شبکه در حضور این منابع بدست می آید. در نهایت با استفاده از الگوریتم ژنتیک به عنوان ابزار  بهینه سازی با هدف بهبود تاب آوری شبکه توزیع به حل مساله ی طراحی بهینه منابع تولید پراکنده که شامل تعیین نوع و مکان بهینه ی ظرفیت موجود این منابع در شبکه است، پرداخته می شود و با انجام مطالعات عددی بر روی یک شبکه ی توزیع واقعی کارایی روش پیشنهادی نشان داده می شود.