شروط صحت اجاره در «اجاره رحم»

 یکی از مسایل جدید و پراهمیت در حوزه مسایل پزشکی در عصر حاضر درمان ناباروری‌های زوجین و بچه دار شدن از روش های تلقیح مصنوعی است. یکی از روش های جدید در این عرصه استفاده از رحم جایگزین است به گونه‌ای که متقاضی، رحم زن دیگر را برای سپری کردن دوران حمل جنین خود اجاره می‌نماید تا جنین از او متولد شود.

مواد و روش‌ها: 

این پژوهش با روش توصیفی تحلیلی به دنبال پاسخ مستدل فقهی در رابطه با صحت قراردادهای اجاره رحم می‌باشد. در این جهت با استفاده از منابع کتابخانه‌ای به بررسی موضوع تحقیق در کتب فقهی و نیز تطبیق شرایط صحت اجاره اشخاص‌- نظیر معلوم بودن منفعت عمل مورد اجاره، وجود منفعت محلله مقصوده در عمل و جواز دریافت اجرت و... - با اجاره رحم می‌پردازد و در نهایت حکم تکلیفی و وضعی برگزیده در اجاره رحم بیان می‌گردد.

نتیجه‌گیری: 

مقاله حاضر مباحث استدلالی و اجتهادی مرتبط با مساله و دیدگاه فقیهان را مورد بررسی و مداقه قرار داده و به این نتیجه دست یافته که بین تولیدمثل و رابطه زوجیت در اسلام ملازمه وجود دارد بنابراین نمی‌توان از رحم زن اجنبی برای بچه‌دار شدن استفاده نمود و اجاره رحم برای این منظور حرام و باطل خواهد بود، ولی در موارد جواز تلقیح مصنوعی مثل استفاده از رحم همسر دوم یا همسر موقت، قرارداد اجاره رحم صحیح و دریافت اجرت حلال خواهد بود.