تاثیر تغییر کاربری اراضی بر برخی ویژگی های میکرومورفولوژیکی خاک در حوضه آبخیز رکعت در شرق استان خوزستان

این مطالعه با هدف بررسی اثر تغییر کاربری اراضی (جنگل و مرتع طبیعی به کشاورزی) بر برخی شاخص های میکرومورفولوژیکی کیفیت خاک در بخشی از حوزه آبخیز رکعت در شرق استان خوزستان انجام شد. نمونه های دست نخورده خاک از لایه های 15-0 و 30-15 سانتی متری کاربری های مزبور تهیه و ساختمان میکروسکوپی، نوع و فراوانی حفرات، ویژگی های اکسید و احیایی، فراوانی مواد هومیکی در این اراضی مقایسه شدند. نتایج نشان دادند که در کاربری جنگل طبیعی غالب حفرات از نوع آرایشی و ماکروپور بوده درحالی که در تغییر کاربری از جنگل به کشاورزی این حفرات از توسعه کمتری برخوردار هستند. در کاربری مرتع طبیعی حفرات عمدتا از نوع آرایشی، کانال و ماکروپور بوده اما پس از تغییر کاربری از مرتع به کشاورزی حفرات بیشتر از نوع وگی مشاهده شد. نتایج همچنین نشان داد که کاربری جنگل طبیعی و پس از آن مرتع طبیعی به ترتیب با 73/27 و 18/22 درصد فراوانی حفرات بیشتری را در مقایسه با کاربری های چنگل به کشاورزی (01/19) و مرتع به کشاورزی (62/18) دارا هستند. در هر دو کاربری جنگل طبیعی و مرتع طبیعی انواع گرهک های اکسیدی، پوشش ها، پوشش های زیرسطحی و در امتداد سطح آهن و منگنز به میزان قابل توجهی بیشتر از کاربری های کشاورزی بود.