کارایی فرمولاسیون های EC چریش (28/1%) و نیمارین® (1%) روی لیسک Agriolimax agrestis در شرایط آزمایشگاهی و گلخانه ای

تاثیر فرمولاسیون های جدید چریش، نیمارین® و متالدیید بر لیسک  A. agrestisدر شرایط آزمایشگاهی و گلخانه ای ارزیابی شد. در آزمایش های زیست سنجی، برگ های گیاه زینتی اسپاتیفیلوم (Spathiphyllum wallisii Regel)در غلظت های مختلف چریش و نیمارین® غوطه ور و سپس لیسک های هم سن نابالغ روی برگ ها رهاسازی شده و میزان مرگ و میر و تغذیه آن ها تا 14 روز تعیین شد. مقادیر LC50 برای چریش و نیمارین® به ترتیب 1/34 و 5/22 در هزار و سمیت نسبی نیمارین®59/1 برابر چریش برآورد شد. آزمایش های گلخانه ای در قالب طرح کاملا تصادفی در 4 تیمار انجام و بیش ترین تاثیر تیمارها بعد از 15 روز مربوط به متالدیید با میانگین مرگ و میر 75/95 درصد در مقایسه با چریش و نیمارین®به ترتیب با میانگین های 85/47 و 63/51 درصد به دست آمد. همچنین، تاثیر چریش و نیمارین® بر تغذیه به ترتیب 72/1 و 9/1 گرم در مقایسه با شاهد (9 گرم) بود و درصد تفریخ تخم در مقایسه با شاهد به صورت معنی داری کاهش یافت. بر اساس نتایج، ترکیبات چریش و نیمارین® به ترتیب در غلظت های 1/34 و 5/22 در هزار و تا ده برابر آن روی برگ های اسپاتیفیلوم، در تغذیه A. agrestis اثر منفی داشته و سبب کاهش خسارت آن در شرایط گلخانه ای شد. این اثر با افزایش سن و جثه لیسک و در پی آن افزایش غلظت، حفظ شد. با این حال ترکیبات مذکور از لحاظ کشندگی در مقایسه با سم متالدیید ضعیف تر عمل کردند.