بررسی ساختار و محتوای غزل «بلالی باش» از شهریار

«شهریار» شاعر بزرگ معاصر ایران و صاحب مکتب ادبی است که اشعار زیادی هم به زبان ترکی آذربایجانی دارد. «بلالی باش» (سر پربلا) در واقع داستانی در قالب شعر است. وی در این غزل وجوه مختلفی از هنر سخن سرایی را به سبک و سیاق مینی مالیسم به نمایش می گذارد. شهریار با ترکیب دو هنر داستان پردازی و شاعری، عناصر داستانی، صور خیال و انواع صنایع ادبی را در یک غزل هفده بیتی که در قالب مناظره ای سهل و ممتنع بین خود شاعر و همسر جوانش سروده شده، به کار می بندد و با ترسیم جلوه زیبای روستا و زندگی اصیل و سنتی به بیان مضامین مختلف اجتماعی، اخلاقی و فلسفی از جمله معیارهای ازدواج، جبر و اختیار، تقابل و تضاد، رعایت حد و اندازه، دشواری های حیات و... می پردازد. او با نکوهش آسیب هایی چون اعتیاد، دروغ، سخن چینی، طلاق و... مخاطب را به عشق، عادت کردن به پوزش، اعتدال و رعایت اندازه، صداقت و... فرا می خواند. در مقاله حاضر، برخی نکته های زبانی مربوط به غزل نیز بررسی شده است.