اثر استرس کشت در محیط فاقد سرم بر نتایج کشت مختلط سلول های تک هسته ای طحال موش: معرفی تعدیل گر ایمنی جدید

پیوند مغز استخوان و سلول‎ های ایمنی یک روش رایج برای درمان برخی از بیماری های خونی در سراسر جهان است. با این حال به دلیل بدتنظیمی سیستم ایمنی استفاده از آن همیشه کارآمد نمی باشد. در این مطالعه برآنیم تا پتانسیل استرس کشت در محیط فاقد سرم را در تنظیم سیستم ایمنی ارزیابی کنیم.

مواد و روش ها: 

سلول های تک هسته ای طحال با استفاده از روش گرادیان فایکول از موش های Balb/C و C57bl/6 جدا شدند. سلول های موش C57bl/6 در شرایط دارای سرم و فاقد سرم در نقاط زمانی مشخص کشت یافتند و میزان بقاء سلول ها به روش MTT تعیین گردید. سپس جهت تعیین آلوژنیسیته ی سلول های مذکور، کشت مختلط لنفوسیتی (مدل آزمایشگاهی پیوند) با سلول های طحال موش Balb/C انجام شد و با استفاده از روش MTT تکثیر سلولی مورد بررسی قرار گرفت و عکس های لازم تهیه گردید.

یافته ها:

 میزان بقاء سلول های ایمنی پس از 72 ساعت کشت در محیط فاقد سرم نسبت به گروه کنترل 1/82% بود. هم چنین پس از 24 ساعت، آلوژنیسیته ی این سلول ها نسبت به سلول های کنترل به طور معنی داری کاهش یافت (01/0<P). این کاهش در نقاط زمانی 48و 72 ساعت بارزتر شد (0001/0<P)؛ به میزانی که پاسخ لنفوسیت های موش Balb/C به سلول های استرس یافته کم تر از سلول هایی بوده است که هیچ گونه محرکی دریافت نکرده اند (0001/0<P). یافته های مورفولوژی به وضوح این کاهش را تایید می کنند.

نتیجه گیری:

 استرس ناشی از کشت در محیط فاقد سرم موجب کاهش آلوژنیسیته و تعدیل آلوری اکتیویتی سلول های ایمنی می شود. در آینده استفاده ازمدل حیوانی موش می تواند کاربرد این تکنیک را در پیوند مغز استخوان روشن تر سازد.