بررسی اثر استرس متغیردر دوران بارداری بر شرایط اکسیداتیو و متابولیسم گلوکز در موش های صحرایی نر بالغ

بروز اختلالات متابولیک به وسیله تجربیات استرس زای منفی در مراحل ابتدای زندگی تحت تاثیر قرار می گیرند. از این رو در این مطالعه اثر استرس دوران بارداری بر شرایط اکسیداتیو و هومیوستاز گلوکز در زاده های بالغ نر موش های صحرایی نژاد ویستار بررسی شد.

مواد و روش ها: 

موش های ماده (30±200 گرم)، پس از بارداری، به 2 گروه (6 سر در هر گروه) بدون استرس و با استرس تقسیم شدند. حیوانات گروه استرس از روز چهاردهم تا انتهای بارداری استرس متغیر (Variable) دریافت کردند. بعد از پایان استرس (روز 22 بارداری) از دم موش های مادر خونگیری و غلظت پلاسمایی کورتیکوسترون تعیین شد. از زاده های نر هر گروه (6 سر در هر گروه) در 45 روزگی خونگیری به منظور اندازه گیری غلظت های پلاسمایی کورتیکوسترون، مالون دی آلدهید (Malondialdehyde, MDA)، گلوکز و انسولین انجام شد، هم چنین شاخص HOMA-IR (شاخص مقاومت به انسولین) محاسبه شد.

یافته ها: 

استرس دوران بارداری غلظت پلاسمایی کورتیکوسترون را در مادر و زاده های بالغ این مادران افزایش داد. هم چنین غلظت پلاسمایی MDA این زاده ها افزایش یافت، ،در حالی که بدون تغییر در غلظت گلوکز پلاسما، کاهش غلظت پلاسمایی انسولین، شاخص HOMA-IR، میزان مصرف غذا و وزن بدن در زاده های مذکور مشاهده شد.

نتیجه گیری: 

استرس دوران بارداری موجب افزایش غلظت کورتیکوسترون پلاسما و القا استرس اکسیداتیو و به دنبال آن کاهش غلظت انسولین پلاسما در زاده های نر بالغ شد. این احتمال وجود دارد که افزایش غلظت پلاسمایی کورتیکوسترون مادر  از طریق ایجاد تغییر در  سیستم های نورواندوکرین، اکسیداتیو و متابولیک جنین عامل ایجاد این اختلالات باشد.