اثر آنزیم گریندازیم- پی در جیره حاوی جو بر صفات عملکردی و قابلیت هضم اجزای جیره در شتر مرغهای آفریقایی (Struthio camelus var. domesticus) در سنین مختلف

در این تحقیق اثر آنزیم گریندازیم-پی بر عملکرد و قابلیت هضم مواد مغذی مختلف در جیره های حاوی جو در شترمرغهای اهلی آفریقایی در سنین 10 و 12 ماهگی مورد مطالعه قرار گرفت. تیمار آزمایشی عبارت بودند از: جیره پایه ، جیره پایه همراه با آنزیم به مقدار 5/0 گرم در کیلوگرم. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی به مدت 4ماه انجام شد. مقایسه میانگینها، با کمک آزمون مقایسه میانگینهای دانکن صورت پذیرفت. در مجموع 16 جوجه شتر مرغ در این آزمایش مورد استفاده قرار گرفت (8 پرنده برای هر تیمار). پرنده ها بر اساس وزن بدن در 8 ماهگی به واحدهای آزمایشی تخصیص یافتند بطوریکه وزن اولیه بین تیمارهای آزمایشی تفاوت معنی داری نداشت(05/0>P). اثرآنزیم بر صفات رشد مثل افزایش وزن روزانه، افزایش وزن کل دوره، وزن پایانی و ضریب تبدیل معنی دار بود(05/0>P). تفاوت معنی داری در میانگین مصرف خوراک بین تیمارهای با آنزیم و تیمار بدون آنزیم وجود دارد(05/0>P). آنزیم بطور معنی داری منجر به افزایش مصرف ماده خشک گردیده است(05/0>P). اثر سن پرنده در مصرف خوراک و ماده خشک مصرفی معنی دار بود(05/0>P). باستفاده از آنزیم گریندازیم-پی به میزان 5/0 گرم در کیلوگرم جیره منجر به افزایش عملکرد رشد مثل افزایش وزن، وزن پایانی و بهبود قابلیت هضم ظاهری در اکثر فراسنجه ها مثل ماده خشک، پروتئین خام، چربی خام گردید.