طراحی و ساخت بیوحسگر الکتروشیمیایی ولتامتری بر پایه ی نانوگرافن برای ردیابی سروتونین در ماهی زبرای مبتلا به دیابت

در این مطالعه، یک نانوکامپوزیت جدید شامل اکسیدگرافن احیاء شده (rGO)، 18-کران-6 (Cr.6) و نانوذرات طلا(GNPs)  بر روی سطح یک الکترود کربن شیشه ای (GCE) قرار گرفته و جهت بررسی و اندازه گیری الکتروشیمیایی بیومارکر سروتونین استفاده گردیده است.

مورفولوژی نانوکامپوزیت ساخته شده با روش SEM مشخصه یابی شد. ماهی زبرا از طریق غذادهی با گلوکز دیابتی شد. سنجش بیومارکر سروتونین (5-HT)، در حضور موادی مانند دوپامین (DA)، اسید اسکوربیک (AA)، اوره، گلوکز و همچنین تریپتوفان (L-Trp) که به عنوان مداخله گرهای مرسوم موجود در محیط بیولوژیکی هستند، انجام گرفت.

سیستم طراحی شده، فعالیت کاتالیزوری الکتروشیمیایی رضایت بخشی را برای تعیین سروتونین با استفاده از روش ولتامتری موج مربع (SWV) نشان داد. رفتار الکتروشیمیایی سروتونین در نانوکامپوزیت ساخته شده جریان و پتانسیل اکسیداسیون قابل قبولی را نشان داد. پایین ترین حد تشخیص (LOD) برای سروتونین در نمونه های واقعی آماده شده برای گروه کنترل و دیابتی با استفاده از الکترود اصلاح شده و روش HPLC به ترتیب حدود 3/0 و 1/0 میکروگرم بر لیتر محاسبه شد. حسگر ساخته شده دارای انتخاب پذیری و حساسیت قابل توجه ای بوده و پایداری و قابلیت تکرار پذیری بالایی را برای سنجش سروتونین نشان داد. الکترود اصلاح شده، بازیابی بسیار خوبی در حدود 97% و خطای وابسته حدود 3% را در مقایسه با روش استاندارد از خود نشان داد.

به نظر می رسد که سروتونین می تواند به عنوان بیومارکر دیابت برای تشخیص زود هنگام در بیماران دیابتی مورد استفاده قرار گیرد.