وضعیت شناسی عفاف وحجاب در جمهوری اسلامی ایران

یقینا پایبندی به عفاف و بارزترین مصداق آن حجاب بعنوان حکم واجب دینی و ارزشی اخلاقی واجد پیامدهای مثبت وتاثیر گذار در سلامت، امنیت ورشد وتعالی هر جامعه انسانی و ازجمله اولین موضوعاتی که، بعد از پیروزی انقلاب اسلامی بعنوان راهبرد ی کلان در دیدگاه امام خمینی (ره) و در سیاستگذاری، برنامه ریزی ها و تصویب قوانین مورد توجه قرار گرفت و بدیهی است که، نفس تشکیل حکومت بر مبنای دین اسلام، دلیلی عقلانی است که موجب گردیده الزام به عفاف وحجاب در قوانین جمهوری اسلامی ایران طرح ومقرراتی برای آن وضع شود. این پژوهش درصدد بررسی وضعیت پایبندی به عفاف درجهار دهه بعد از انقلاب اسلامی با احصاء اعم و انواع سیاستگذاری ها، برنامه ها و اقدامات است تا وضعیت موجود، مقدورو مطلوب پایبندی به عفاف روشن گردد. ضرورت تحقیق پیش رو این است که، علی رغم اینکه تشکیل نظام اسلامی موجب شد، زمینه و بسیاری ازملزومات مقتضی برای اجرای قوانین اسلام واز جمله عفاف وحجاب فراهم آید، اما با نگاهی واقع بینانه به وضعیت موجود و چالش های پیش رو شاهدیم که هنجارشکنی وعدم پایبندی برخی به عفاف وحجاب در جامعه به شکل هنجار رایج مطرح شده است و بعید نیست اگر چاره جویی انجام نگیرد بعنوان یک عرف مقبول نگریسته شود. بنابراین بازخوانی عفاف در مبانی و سنخ شناسی مفهوم عفاف بعنوان حق یا تکلیف و واکاوی اقدامات انجام گرفته برای آگاهی از وضعیت موجود جامعه در پایبندی به دلیل آگاهی از لزوم اصلاح ویا تکمیل در راستای سوق پیدا کردن جامعه به سوی وضعیت مقدور با توجه به ظرفیت ها و در چشم انداز موسع تر به سوی وضعیت مطلوب و راهکارها ضروری می نماید. روش پژوهش از نوع کاربردی واز جهت روش توصیفی تحلیلی است.