رابطه رهبری اخلاقی و رفتارهای شهروند شرکتی با نقش تعدیل گر خودکارآمدی، احترام و تعامل بین مدیر و کارکنان

ماهیت اصلی رفتارهای شهروند شرکتی شامل ایده ای است که بیان می دارد رفتارهای شهروند شرکتی رفتارهای سودمندی بوده که برای بهبود کارایی سازمان، حیاتی است. هدف این پژوهش شناسایی رابطه رهبری اخلاقی با رفتارهای شهروند شرکتی فردی و سازمانی، با نقش تعدیل کننده خودکارآمدی، احترام و تعامل بین مدیر و کارکنان است.

این پژوهش کاربردی و از نوع توصیفی- همبستگی بوده و جامعه آن را کل کارکنان شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران تشکیل می دهد. نمونه برگزیده شامل 102 نفر است که با استفاده از نمونه گیری در دسترس انتخاب شده اند. برای سنجش متغیرهای پژوهش از پرسشنامه استاندارد استفاده شد. همچنین، دوره زمانی مورد مطالعه، سال 1396 است. برای تحلیل یافته ها نیز در قالب 8 فرضیه اصلی، از روش معادلات ساختاری توسط نرم افزار Smart PLS، استفاده شد.

یافته های پژوهش نشان می دهد که بین رهبری اخلاقی و شهروند شرکتی در بعد فردی و سازمانی روابط مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین خودکارآمدی، احترام و تعامل بین مدیر و کارکنان روابط بین رهبری اخلاقی و شهروند شرکتی در بعد فردی و سازمانی را به گونه مثبت تعدیل می کند.

با توجه به یافته های پژوهش، می توان بیان داشت که با افزایش سطح رهبری اخلاقی، رفتارهای شهروند شرکتی در ابعاد فردی و سازمانی افزایش می یابد و این ارتباط با متغیرهای تعدیل گر نیز به صورت مثبت تعدیل می شود. در نتیجه با توجه به اهمیت نقش شهروند شرکتی در تعالی سازمان، لازم است که با دقت بیشتری گسترش اخلاق حرفه ای دنبال شود.