تغییرات سنگ رخساره سازند گچساران و تاثیر آن بر رژیم فشاری در ناحیه دشت آبادان

سازند گچساران به سن میوسن بعنوان پوش سنگ مخزن آسماری و هم چنین عملکرد آن بعنوان سطح گسسته فوقانی در چین خوردگی زاگرس بسیار حایز اهمیت است. رژیم فشاری سازند گچساران از مهم ترین موضوعاتی است که کمتر به آن پرداخته شده است. به منظور بررسی کنترل سنگ رخساره بر رژیم فشاری سازند گچساران در ناحیه دشت آبادان، تغییرات سنگ رخساره ای و ضخامت با استفاده از داده های حاصل از حفاری، نمودارهای پتروفیزیکی و نمودارهای ترسیمی سر چاه مربوط به حدود 20 حلقه چاه مورد مطالعه قرار گرفت. در این راستا نمودارهای تطابقی، نقشه هم ضخامت سازند گچساران و نقشه های هم ضخامت لایه های نمک در بخش های 4، 3 و 2 سازند گچساران تهیه گردید. نقشه های حاصله بیانگر این است که ضخامت سازند گچساران از دشت آبادان با دور شدن از بخش محوری بلندی قدیمی آزادگان به سمت شمال و شمال خاور افزایش می یابد. هم چنین، توالی رسوبی سازند گچساران روی بخش محوری بلندی قدیمی متشکل از تناوبی از مارن، انیدریت و به میزان کمتر سنگ آهک و بدون لایه های نمک است. در مقابل با حرکت به سمت شمال و شمال خاور تدریجا ابتدا لایه های نمک در بخش 4، و کمی جلوتر در بخش های 3 و 2 به توالی مذکور اضافه می شود. تلفیق تغییرات سنگ رخساره ای با داده های حاصل از حفاری حاکی از کنترل بارز تغییرات سنگ رخساره ای بر رژیم فشاری سازند گچساران است. از میان مکانیسم های متعدد ایجاد فشار غیر نرمال، تراکم غیر تعادلی بهمراه رفتار پلاستیک واحدهای نمکی می تواند بعنوان عامل ایجاد فشار نرمال در سازند گچساران لحاظ شود.