اثر اسید سالیسیلیک بر کاهش خسارت سرمازدگی بهاره در برخی ارقام ویتیس وینیفرا و ویتیس ریپاریا

انگور یکی از میوه های مناطق معتدله است که اغلب در اثر سرمازدگی بهاره دچار صدمه می شود. پژوهش حاضر بمنظور بررسی اثر اسیدسالیسیلیک بر کاهش صدمه ناشی از سرمازدگی بهاره در ارقام انگور بی دانه سفید، پرلت و گونه ریپاریا، بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. اسیدسالیسیلیک با غلظت های صفر (شاهد)، 5/0 و 1 میلی مولار در دو مرتبه در مرحله 5-4 برگی و با فاصله زمانی 24 ساعت روی نهال های دوساله گلدانی محلولپاشی گردید. پس از 24 ساعت، عامل دما در سه سطح شامل عدم سرما (گلخانه با دمای طبیعی)، دماهای صفر و 2- درجه سانتی گراد به مدت 8 ساعت اعمال شد. نتایج نشان داد که با افزایش شدت تنش سرما تا 2- درجه سانتی گراد درصد سوختگی شاخه افزایش و درصد زنده مانی جوانه های باقی مانده کاهش یافت، همچنین تحت این شرایط صدمه به غشاء سلولی و در نتیجه نشت یونی و تولید مالون دی آلدهید افزایش نشان داد. کاربرد اسیدسالیسیلیک با غلظت 1 میلی مولار باعث کاهش صدمه به شاخه و افزایش قدرت بازیابی نهال ها گردید و کمترین میزان نشت الکترولیتی (18 درصد) و مالون دی آلدهید (15/0 نانومول بر گرم وزن تر) نیز در این غلظت مشاهده شد. همچنین افزایش غلظت پرولین (6/193 میکرومول بر گرم وزن تر) و ترکیبات فنولی (6/26 میلی گرم بر گرم وزن تر) و حداکثر تجمع کربوهیدرات های محلول (3/12 میلی گرم بر گرم وزن تر) در تیمار یک میلی مولار اسیدسالیسیلیک اتفاق افتاد. بنظر می رسد اسیدسالیسیلیک توانسته است منجر به کاهش صدمات ناشی از تنش سرما به غشای سلول ها شده و با افزایش قدرت بازیابی نهال های تحت تنش، اثرات منفی سرمازدگی را بهبود بخشد.