اثر هشت هفته تمرین تناوبی شدید و مصرف کروسین بر بیان ژن های آپوپتیک بافت کبد رت های نر تحت القاء مزمن دوکسوروبیسین

زمینه و هدف:

 استفاده از دوکسوروبیسین (Dox) در شیمی درمانی، عوارض جبران ناپذیری بر بافت کبد دارد. اما، نقش فعالیت های ورزشی و مصرف آنتی اکسیدان ها بر مکانیسم آپوپتوز کبدی ناشی از مصرف Dox هنوز به طور کامل شناخته نشده است. از این رو هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرین تناوبی شدید (HIIT) و مصرف کروسین بر آپوپتوز بافت کبد رت های نر تحت القاء مزمن Dox بود.

روش تحقیق:

 در این مطالعه تجربی 40 سر رت نر نژاد ویستار با محدوده وزنی 200-220 و محدوده سنی 8 هفته در گروه های 1: کنترل سالم، 2: Dox (mg/kg 2 در7 دوز)، 3: Dox+کروسین (mg/kg10)، 4: Dox+HIIT، و 5: Dox+HIIT+کروسین قرار گرفتند. گروه های تمرینی به مدت 8 هفته، 5 روز در هفته، با تناوب های 2 دقیقه ای و با شدت 80 تا 90 درصد سرعت بیشینه دویدند. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین، بافت برداری از کبد جهت ارزیابی فیبروز و بیان ژن های Bax و Bcl-2  به روش (Real time-PCR) انجام شد. نتایج تجزیه و تحلیل یافته ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه در سطح معناداری (0/05>P) بررسی شدند.

Dox باعث افزایش معنادار بیان Bax، نسبت Bax/Bcl-2 و کاهش بیان Bcl-2 در بافت کبد گروه های بیمار شد (0/001=p). در مقابل تمرین، کروسین و ترکیب تمرین و کروسین باعث کاهش بیان Bax، نسبت Bax/Bcl-2 و افزایش بیان Bcl-2 در گروه های تجربی در مقایسه با گروه Dox شد (0/001=p).

به نظر می رسد تمرینات تناوبی شدید و مصرف کروسین به طور همزمان اثرات معنی داری بر کاهش آپوپتوز کبدی موش های صحرایی نر تحت القاء مزمن، با تزریق دوکسوروبیسین دارد.