بررسی تاثیر الگوی توانمندسازی خانواده محور بر توان خودمراقبتی بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال

سرطان کولورکتال یک بیماری مزمن است که کیفیت زندگی بیماران را کاهش می دهد، لذا داشتن توانایی خودمراقبتی امری ضروری محسوب می شود. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر الگوی توانمندسازی خانواده محور بر توان خودمراقبتی بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال انجام گرفت.

روش تحقیق: 

مطالعه حاضر، مداخله ای شاهددار تصادفی شده است. جامعه آماری، کلیه بیماران مراجعه کننده به بخش جراحی کلینیک کولورکتال بیمارستان شهید فقیهی شیراز در سال 1397 بودند که به روش نمونه گیری در دسترس 72 نفر انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. مدت زمان این مطالعه 9 ماه بود.

یافته ها: 

نشان می دهد میانگین نمره توان خودمراقبتی در کل و مولفه های آن در بیماران گروه آزمایش بعد از مداخله نسبت به قبل از آن افزایش معناداری داشته است 0/001>p و میانگین نمره توان خودمراقبتی در کل و مولفه های آن در بیماران گروه کنترل بعد از مداخله نسبت به قبل از آن افزایش معنادار داشته است (0/05>p). همچنین نمره توان خودمراقبتی در کل و مولفه های آن در بیماران گروه آزمایش نسبت به کنترل به طور معناداری بیشتر افزایش داشت 0/001>p در نهایت میانگین نمره توان خودمراقبتی در کل و مولفه های آن (به جز مولفه ویزیت) بعد از مداخله در بیماران گروه آزمایش نسبت به کنترل به طور معناداری بیشتر بود (0/05>p).

نتیجه گیری:

 الگوی توانمندسازی خانواده محور می تواند بر توان خودمراقبتی بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال تاثیرگذار باشد. پیشنهاد می شود در برنامه ریزی های درمانی مداخلات غیردارویی در کنار مداخلات طبی قرار گیرد.