معمای حضور و خروج آمریکا از عراق

اشغال عراق در سال 2003 توسط ایالات متحده آمریکا فضای سیاست خارجی این کشور در منطقه غرب آسیا را تغییر داد. سرنگونی رژیم صدام، بحران و چالش تروریسم در عراق و نفوذ گسترده اقتصادی، فرهنگی و نظامی آمریکا در این کشور زمینه‌های تقابل میان ایران و آمریکا را در عراق فراهم آورد. موازنه نرم جمهوری اسلامی ایران در مواجهه با نفوذ ایالات متحده در عراق بعد از شهادت «سپهبد قاسم سلیمانی» در بغداد و با تاکید مقام معظم رهبری بر تغییر راهبرد امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران در منطقه مبنی بر اخراج نیروهای نظامی آمریکا به‌تدریج به سمت موازنه سخت میان این دو کشور در منطقه انجامیده است. در این نوشتار تلاش می‌شود با نگاه به ابزارها و اهداف نفوذ آمریکا در عراق، به شرایط و عوامل منجر به خروج نیروهای نظامی آمریکا از این کشور پرداخته ‌شود. سوال این مقاله آن است که نیروهای نظامی آمریکایی تحت چه شرایطی از عراق خارج می‌شوند؟ فرضیه‌ای که با استفاده از روش نوواقع‌گرایی تهاجمی مورد بررسی قرار می‌گیرد این است که «جمهوری اسلامی ایران در یک راهبرد چند وجهی مبتنی بر کاهش منافع اقتصادی آمریکا، ایجاد مطالبه اجتماعی و تشدید شرایط ناامنی برای نیروهای نظامی آمریکایی در عراق، می‌تواند آمریکا را از این کشور بیرون براند».