بررسی مقاومت ارقام تجاری چغندرقند در برابر پوسیدگی های ریشه ناشی از R. solani و F. oxysporum

در تحقیق حاضر مقاومت 30 رقم تجاری رایج چغندرقند در برابر پوسیدگی های ریشه ناشی؜از دو بیمارگر Rhizoctonia solani و Fusarium oxysporum f. sp . betaeطی سال های 1395 و 1396 در استان آذربایجان غربی ارزیابی قرار شد. ارقام تحت شرایط کنترل شده گلخانه در گلدان تحت مایه زنی قرار گرفتند. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با 15 تکرار و پنج شاهد برای هر تیمار اجرا شد. رتبه بندی شدت پوسیدگی حاصل از مایه زنی قارچ R. solani هشت هفته بعد از شروع مایه زنی با مقیاس 9-1 انجام گرفت. همچنین شاخص برداشت (Harvest Index) نیز برای هر تیمار محاسبه شد. رتبه‎بندی رنگ زرد برگ؜ها و پوسیدگی حاصل از قارچ F. oxysporumبه صورت هفتگی از هفته دوم بعد از مایه زنی با شاخص 5-0 ثبت شد. میانگین سطح زیرمنحنی پیشرفت بیماری (Area Under Disease Progress Curve) برای مقایسه پیشرفت آلودگی بین ارقام مورد محاسبه قرار گرفت. همچنین جهت مقایسه میزان بوته میری هریک از ارقام تحت شرایط طبیعی، آزمایش مزرعه‎ای در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی اجرا گردید. بوته های از دست رفته یا در حال زوال، سه بار بعد از انجام تنک و وجین شمارش شدند. بوته های در حال مرگ شناسایی و جهت تشخیص عامل بیماری به آزمایشگاه منتقل شدند. نتایج حاصل از محاسبه AUDPC تحت شرایط مزرعه به دست آمد و ارقام مقاوم مشخص شدند. عملکرد شکرخالص ارقام در واحد سطح محاسبه شد. نتایج به؜دست آمده از میزان مقاومت ارقام در مزرعه و گلخانه با خصوصیات ژنتیکی معرفی شده توسط شرکت تولید کننده بذر و عملکرد شکرخالص مورد مقایسه قرار گرفتند و ارقام مقاوم و با عملکرد بالا معرفی شدند. ارقام بی تی اس 233، فلورس، دلتا و موریل دارای مقاومت نسبی در برابر هر دو بیمارگر بودند و عملکرد قابل ملاحظه‎ای در هکتار نشان داده و در مزارعی با آلودگی توام قابل توصیه می باشند.